Het onverwachtte

Proloog

"Deze vakantie was echt geweldig" riep Nicky door de auto, haar handen om het stuur geklemd. "Echt wel, jammer dat we al terug moeten naar huis" Zei Zoë terwijl ze aan haar nagels pulkte. "Dit moeten we echt vaker doen meiden, jammer dat we niet meer in dezelfde klas zitten op de universiteit" Zei Luna nu. "Ja maar we kunnen wel naar elkaar toe en zowiezo moeten we in de vakanties weer op vakantie!" Dat laatste riep Zoë door de auto. "Zoë mijn oren! Niet zo roepen" zei Nicky. "Sorry meiden" Zei Zoë met een beschaamd gezicht. We lagen met zijn 3en in een deuk. "Hier rechtsaf!" Schreeuwde Luna, ze gaf een snok aan het stuur en het ging nog maar net goed. "Luna!" Riepen Zoë en Nicky te gelijk. "Sorry ik wil niet verdwaald raken straks, het is al zo donker" Zei Luna. "Het geeft niet" zei Nicky en ze reden weer verder, in de matt zwarte BMW.

* 1 uur later *

"Waar zijn we?" Vroeg Luna met een trillende stem. "Volgensmij zijn we verdwaald" zei Nicky. "Ik ga op Google maps kijken." Zei Zoë en pakte haar telefoon. Terwijl Nicky gewoon rustig verder reed keek Zoë op haar telefoon. "Volgens mij hier nog rechtendoor, en dan naar rechts" Zoë keek op van haar telefoon en begon naar buiten te staren. "Hmmm ik ben echt benieuwd hoe het op de universiteit zal zijn straks, nog 1 week en dan is de vakantie al voorbij." Zei Luna terwijl ze haar telefoon ontgrendelde en naar foto's van de vakantie staarde. "Ja, echt jammer maar we moeten er het beste van maken. En eh.. misschien krijg je wel een jongen." Zei Nicky, en ze knipoogde naar Zoë. "Neeeeee!" Schreeuwde Zoë door de auto. Alle 3 lagen ze weer in een deuk, wat ze alleen niet zagen is dat er een auto van links aankwam. "Kijkuit!" Riep Luna door de auto maar het was al te laat. De auto sloeg 2 keer over de kop en belande op zijn dak. Het laatste wat de meiden horen was een ambulance die aankwam rijden.