KAYIP

Besmelesiz başlanan aşklardandı bizimkisi. Gönülün kıyısına özensizce iliştirilmişlerden. Gündelik giyilen bir çift yün çorap misali; sıcak tutan ama bir an önce çıkarılmak istenen.
    Mühendisiydin yüreğimdeki inşanın ve en acımasız yıkıcısı.     Gölgelenmiş zamanların şüphe duyulan gerçekliğinde, ayak altına alınmış bir sevdaydı yaşadığımız. Aynada görülmeyen, su buğusu esnekliğinde, ve ayın hareketi, sevdanın cehaleti, sıcak bir çorbanın insan zihnine üflediği garip bir mutluluktu. Anlayacağın yani: hem her şeydi, hemde hiç birşey.
    Oysa, aşkta rehber gerekmeyen, kaybetmişliğin niye'li cümlelere dökülmediği, dedem zamanları geçeli çok olmuştu. Ve ben gelecekte yaşayıp, geçmişte ölmüş bir şairdim zamanda....