YOU BREAK THE WALL

The most unwanted moment

PART 28
Vivoree POV

Pagka gising ko ng umaga ay naligo ako at pumasok sa school para kunin ko ang test record ko wala ng maxadong pasok,kasi next month na ang final exam wala naman ginawa ang mga teacher kundi konting turo search the page like, assigment heheheh ang hirap bai pero kaya yan,

Pagkatapos ng klase bumalik ako sa mall of asia para hanapin ang cellphone nya,buti naman at may mabuting taong nakapulot nito at binigay sa entrance tinawagan ko ang cellphone nya at may nakasagot na babae sa lost and found,at nakuha ko naman ang cellphone?

Umuwi na ako sa bahay ni marco,

day off ko naman ngayun sa restaurant ni kuya maccoy ,kaya tumuloy na ako doon, pang umaga lang kasi ang klase ko now kaya ibibigay ko kay marco ang cp nya,,,

"Pineapple head nakita kuna ang cellphone mo at ---"
Bigla akong napatigil ang kalat kalat ng kwarto, nagkalat ang newspaper,damit,pizza,can coke at mga potatoo chips parang dinaanan ng bagyo,

" hindi ka talaga nagbibiro anu?, basuraan ba tong kwarto mo ang kalat kalat?"

Tumawa lang si marco sakin,

"Of course i did it on porpose,who told you to stack off?,,,, Maglinis kana?"utos nito

" urhgggggg sasakalin n atalaga kita" sabi ko sabay tulak ko sa kanya

"Aaahhhh" muntikan na itong bumangga sa wall.

Nilinis ko ito at mga natitirang pagkain nya nilagay ko sa ref,

"Wow i didn't think you'd be such a fast cleaner."

" Baka gusto mo pati ikaw linisin ko ang dumi dumi siguro nang utak mo,,, "

Tumawa lang ito saakin

"Akala kuba, nakinig kana sakin na you will never waste a food"

"Who said it? If i would say it, then I'd definitely do it"

"Then kung ganun, i hope na diko na makita na pinaglalaruan mo ang pagkain?"

"I didn't play diko lang kayang ubusin kaya may naiwan pa,,,"

"Thats my point, kumain kalang nang tama yung kaya mong ubusin di yung,nag oorder ka na hindi naman inuubos"

"Ugh what a practical woman,diko akalain na may natitira pa palang old fassion dito sa mundo?"

"Isa nga akong old fashion pero atleast di ako katulad mo ewan ko kung saan nakalagay ang utak"

Ang sama ng tingin nya sakin,

"Are you going to do this for the rest of your life,,?" Tanong ko

"Im planning too"sagot nito hindi na ako makikipagtalo para din ako nakikipag usap sa kamay ko

"Anything else master?"

Di nya ako sinagot,

"Oh ang cellphone mo, buti may mabuting tao na nakapulot, at binigay sa entrance"

"Thank you" sagot nito

"Here," sabi nito sakin binigay nya sakin ang necklace ko, sa sobrang pagka busy ko, diko na pala napansin na nalaglag ito sakin,,,

Maya maya may tumawag sakin si kuya maccoy

"Hello kuya napatawag kayo "

"Vivi ang lolo mo,"

"Anung nangyari kay lolo"

"Wag kang mabibigla,pagkagising ko sa umaga akala ko tulog pa,ginigising ko xa pero,ayaw magising kaya wala na xa"
Para akong nabingi sa sinabi ni kuya ang lolo ko, napaupo ako sa sahig,wala na iniwan na nya ako, hindi, hindi totoo hindi
Bakit lolo bakit ka nang iwan
Diko na mapigilan na di umiyak sa harapan ni marco

"Hey, whay are you crying?"

"Lolo, bakit ka nang iwan😭😭😭😭😭"

"What's wrong can you tell me?"

"Ang lolo ko iniwan na ako, ang nag iisang pamilya ko wala na iniwan narin ako"

Sinubukan ni marco na bumaba sa sahig para yakapin ako para pagaanin ang loob ko...