Once Fooled

Fears

Every people has their own fears. Takot sa mga bagay-bagay na nagbibigay sa kanila ng kakaibang pakiramdam. Takot sa ipis, sa matataas na lugar, maging sa tubig ay may taong takot din. You can never blame a person with fears. Hindi natin alam kung kailan at bakit sila takot sa mga ganitong bagay. 

Bakit nga ba sila takot? Bakit nga ba may nabubuong takot sa ating mga sarili na nakatatak na sa ating mga isipan? Hindi ka matatakot kung hindi mo naranasan. Hindi ka makakapagmove-on kung hindi mo naranasan. Hindi ka magiging matatag kung hindi mo naranasan. 

PAST. KARANASAN. EXPERIENCE. Whatever you call that, ay nagiging dahilan kung bakit ang tao ay nagkakaroon ng takot sa kanilang mga sarili. Nagiging dahilan kung bakit kailangan nating magmove-on at magiging matatag sa buhay. 

 Sino tayo para sisihin sila sa mga takot na nararamdaman nila? Sino tayo para husgahan ang kanilang pagkatao? But we're living in a world that full of judgements. Konting kibot lang ng dila mo, pag-uusapan ka na. Maling galaw mo lang, sentro ka na ng katatawanan. 

 Masakit isipin but what can you do? Tao sila, tao ka rin na kung tutuusin pareho lang ang mundong ginagalawan niyo. May mga tao nga lang na gusto kang lamangan sa lahat ng bagay kung kaya't kaya ka nilang sirain patalikod o maging harap-harapan nilang gawin sayo. 

I am not afraid of neither cockroaches nor heights, or whatever phobia that other people has. There's a thing in me that I am afraid to be felt again. I don't want to feel this feeling, never again. This feeling like having goosebumps, butterfly in my stomach, blushing, and other cliché things when a person is in love. I just want to forget but why is it so hard? Can I just be happy without thinking complicated things? Can I just be numb forever? Stupid it is but that's what I really feel. Why do I feel like this? Why do I act like this?

It's because I was hurt. 

It's because I was in pain. 

It's because I was once fooled.