ÖNSEZİ

2. Bölüm

Yine saçma sapan rüyalar görüyorken bacağımda hissettiğim bir şeyle aniden gözlerimi açtım. Kafamı kaldırdığımda siyah bir köpeğin bacağımı kokladığını gördüğümde gülümsedim. Genelde bu tepeye geldiğimde birkaç köpekle karşılaşırdım. Bazen onlarla konuşur, onlarla sohbet ederdim. Gerçekten. Hayvanları insanlardan daha çok seviyordum. En azından beni dinliyor, bana vakit ayırıyorlardı. Gerçi insanların beni dinleyip dinlememesi umrumda bile değildi, orası ayrı bir ironi.
Köpeğin başını okşadıktan sonra yanıma yattı. Cebimdeki sigara paketinden bir dal çıkarıp paketi köpeğe uzattım.

"Sigara?" diye sorduğumda masum bir bakış attı. Gülümseyerek paketi cebime soktum.

"Ben de öyle düşünmüştüm."

Sigara yanarken yeniden konuştum;

"Sence ne yapmalıyım? Mutlu olmak için yani." deyip kafamı köpeğe çevirdiğimde yine masum bir bakış fırlattı. Onu anlıyordum. Mutluluğun bana çok uzak olduğunu söylediğine emindim. Tekrar kafasını okşayarak ayağa kalktım. Çantamı yerden alıp sırtıma taktım ve yürümeye başladım. Peşimden geliyordu. Durup köpeğe döndüğümde;

"Senin gelmemen gereken bir yere gidiyorum. Ama yaramazlık yapmak istiyorsan peşime takıl." dedikten sonra yürümeye devam ettim. Artık peşimden gelmiyordu. Beni anlamıştı.

"Ben de öyle düşünmüştüm." diyerek gülümsedim.

Her zaman gittiğim club tarzı eğlence mekanlarından birine geldim. İçeri girdiğimde yüksek ses yüzünden yüzümü buruşturdum. Boş masalardan birine yerleşirken yanıma club'ın sahibi Mert geldi.

"Hoşgeldin Denizciğim. Nasılsın?"

"Her zamanki gibi. Masaya bir şeyler koy da kendime geleyim." dedikten sonra Mert kalktı gitti, biraz sonra bir garsonla birlikte geri geldi. Masayı güzelce donattıktan sonra teşekkür edip gönderdim. Genel olarak insanlarla konuşmayı pek sevmesem de garip bir şekilde insanlar tarafından seviliyordum.

Biraz içip bir şeyler yeyip kendime geldikten sonra, hesabı ödeyip kalkmak için ayaklandım. Tam o sırada fahişe olduğunu anladığım bir kadın bana doğru yaklaştı. Yüksek ses yüzünden fısıldamak istediği şeyi bağırarak söyledi;

"Birazdan seni kapıda bekliyor olacağım."

Hiçbir şey söylemeden sadece gülümsedim. Tuvalete gidip ihtiyacımı giderdikten sonra dışarı çıktım. Fahişe beni bekliyordu. Yanına yaklaşıp;

"Nereye gidiyoruz?" diye sırıtarak sordum.

"Bildiğim iyi bir otel var. Oraya gidebiliriz istersen. Yalnız biraz tuzlu. Senin için sıkıntı olur mu?" diye sakız çiğneyerek konuşuyordu. Sakız çiğneyen insanlardan nefret ederdim.

"Sıkıntı yok gidelim." dedikten sonra fahişeyle beraber yürümeye başladık.

"Adın neydi bu arada?" diye gereksiz bir soru sordu. Sakızını çiğnemeye tabii ki devam ediyordu.

"Murtaza." dediğimde bir kahkaha attı.

"Hiç Murtaza tipi yok sende!" dedikten sonra omzuma vurup ağzındaki sakızı kocaman balon yapıp patlattı. Hiçbir şey söylemeden olduğum yerde durdum. Durduğumu fark etmediği için yürümeye devam ediyordu. Biraz yürüdükten sonra geri dönüp yanıma geldi ve gülerek sordu;

"Ne oldu?"

"Hiçbir şey." diye ters bir cevap verdim. Hala sakızını çiğnemeye devam ediyordu. Sabrımın tükenmekte olduğunu hissedebiliyordum.

"Ee, yürüsene o zaman koca oğlan!" dedikten sonra ikinci sakızı patlattı.

"İki." dediğimde anlamayan gözlerle bakıp;

"Ne diyorsun, ne iki?" diye yine gülerek ve sakız çiğneyerek sordu. Sabır seviyem üst seviyede olmasına rağmen kırmızı rujlu fahişe, sabrımı taşırmayı başarmıştı! Çenesini kavrayıp binalardan birinin duvarına yasladıktan sonra sinirle konuştum;

"Ağzının yayını sikmemi istemiyorsan o ağzındaki sakızı at!"

Şaşkınlıktan ve korkudan ağzındaki sakızı yuttuğuna emindim. Gülümsedim.

"Ben de öyle düşünmüştüm. Şimdi siktir git." deyip sıktığım çenesini serbest bırakarak yürümeye devam ettim. Biraz yürüdükten sonra arkamdan bağırdı;

"Bu yaptığın hiç hoş değildi Murtaza!"

Gülümsedim ve arkama bakmadan yoluma devam ettim. Eve, pisliği ölmüş olarak bulma ümidiyle yürümeye başladım.