PROLOGUE

36 1 0

ni nikohru

ni nikohru

PROLOGUE:

Have you ever wished you have a second chance to meet the same person again for the second time? Back to "hi" and "hello"? It sounds weird but, if I can have that opportunity, I'll make everything right. They say, you can only know the real worth of a person if you already lost them.

I met her. She smiled. I liked her. She fell in love to me. I tried to work it all out. She did love me. She did everything. I took every advantage. I never think about things. I did something wrong. She cried.... A lot. But then she forgave me. I've been bad. She'd been patient and caring. I promised to love her the way she love me. She trusted me so much. But then I failed. I cheated on her. I broke the promise. She's ruined. Cursed my name. Ended it all. She went away. I realized my mistake.

I am left

Alone

Miserable

***********************************************************************************************************

[Hunter]

Nasan ako?

What am I doing in this place?

Paano ako napunta dito?

"Manong ! asan po ako?"

Hindi man lang ako nilingon. Ano ba to?

Palakad - lakad ako. Hindi ko na namalayan andito na ako sa harap ng school namin. Wait ... its been five years nang grumaduate ako ng high school ah. Bakit ako nandito? Ai ewan ko. Parang wala namang pumapansin sa akin dito. Lahat ng naglalakad dito, parang hindi ako nakikita. O baka hindi talaga nila ako nakikita? Hay! Nababaliw na ata ako!

May napansin ako. Dumaan siya sa harap ko. Wow pare! Ang gwapo ah! Pogi ng batang to oh. Parang ako lang noon....

Teka....

Teka...

Ako ba yun?

0_O

A-ako nga. ako nga! Ako yun eh... ako yun! Five years ago...

Ano to? Lokohan? Nananaginip ba ako? Wengya... Nananaginip nga ako. Masundan na nga lang ang sarili ko. Hahahahahahaha. Ang hassel nito ah. Pero kung panaginip nga ito, wala namang masama kung enjoyin ko diba?

Sinundan ko pa rin sarili ko. Napunta siya sa may likod ng..... school? Anong meron dito. I saw the teen me palapit sa may puno. Hands on the pockets. Ang coooool... XP

Napansin ko lang ha... may babae pala dun sa may ilalaim ng puno. Ang cute niya ah. Bigla siyang tumingin dun sa teen version ko. She smiled. That smile... I know that smile...

Now I remember. Itong school.... Yung puno.... That girl....

Girlfriend ko noong highschool....

Si...... Rui.

Teka bakit bigla na lang siyang umiyak? Ano bang meron dito? Wait... bakit lumalayo ako? Sinubukan ko siyang harangin pero tumagos lang siya sa akin. Langya! Wala ka bang pakiaalam kay Rui! Umiiyak yung girlfriend mo loko!

Napatitig ako sa umiiyak na si Rui. I realized the whole scene. I remember this. This very day. I dumped her. Nawala ang ngiti niya....

Dahil sa akin.

Biglang dumilim ang paligid. Unti-unti siyang nagfefade. Pinilit ko siyang abutin. But I can't. Umiiyak siya. Sobra. I saw ME walking away like there's nothing happened. Anger filled my whole system. Galit ako..... sa sarili ko...

Wag ka ng umiyak. Aayusin ko na ang lahat. Please....

Then suddenly everything is fading... and.....

*BLACK OUT*

************************************************************************************************************

Nagising na lang ako bigla. Nakaupo pala akong natulog. Ano bang panaginip yun? Ow... my head hurts. I looked out of the window. The storm is raging. HIndi pa rin tumitila ng ulan.

Then I saw her. Natutulog siya sa tabi ko. So calm. I can see her breathe. Ano bang ibig sabihin ng panaginip na yun? Tinititigan ko lang siya. Kung pwede lang i rewind ang lahat. May pag-asa pa kaya? Kung nag-sorry lang siguro ako nang araw na yun sa panaginip ko... akin ka pa rin ba? Mahal mo pa rin kaya ako? Dahil ako... OO. It took me five years para marealize kung sino ka talaga sa akin. OO.. Mahal kita....

Kasabay ng patak ng ulan... pumatak ang luha ko.