One shot story.
(Classmate)
Naranasan mo na ba ma-inlove sa taong ayaw kang makita at makausap. Siguro hindi pa, ako oo at itong istorya na to dito nyo mababasa ang isang taong nagmahal, nasaktan at patuloy pa ring nag mamahal.
Sa isang school o paaralan maraming nangyayari na bagay na unexpected or di natin inaasahan na sobra palang lawak ng paaralan sa mga taong in love. Para kasi sa amin ito ang aming mundo dahil andito ang aming mundo o ang aming mahal.
Ako si Oliver na isa nang Grade 10 student dito sa St. Catherine Academy. Alam nyo sa tinagal tagal ko sa school na ito ganoon
Din katagal ang feelings ko kay Abby. Sya ay isang sikat na cheerleader, dancer at singer. Kaya naman ganoon na lang ako ka in love sa kanya. Pero dahil din doon kaya marami akong karibal isa na si Aaron ang varsity at captain ball ng Blue Hawk ang basketball team namin. Simula pa lang grade 7 lagi na sya nakadikit kay Abby minsan nga akala ng iba sila na pero alam ko hindi pa kasi lagi akong nakamatiyag sa kanya.
Alam ko medyo ayaw ni Abby sa kanya kasi marami ang nakapaligid na magagandang babae sa kanya dito sa campus.
Lalong lumalim ang feelings ko nung isang araw ay binigyan nya ng pagkain ang isang matandang pulubi.
Simula pa nung grade 7 until now di nya pa rin ako kilala pero nakikita nya ko. Kaya one day i decided na magpakilala kumuha ako ng lakas ng loob para kausapin sya. Pumunta ako sa lugar kung nasaan sya, sa canteen break time kasi at alam ko na bibili sya ng paborito nyang adobo kaya i grab the opportunity, pumila ako sa likod nya pero dahil kabado ako di ko sadya na maitapon sa mukha nya ang adobong aabutin nya sana at yun pinagtawanan sya at tumingin ako sa kanya at ngumiti pero galit na mukha nya ang nasilayan ko at sinabi nya pa ay sinigaw nya na pagbabayaran ko raw ang ginawa ko.
"YOU WILL PAY FOR THIS!!" Abby said
"Ahh eh magkano ba?" Yan ang nasabi ko kaya yun inis na inis sya at naglakad na paalis kaya sinundan ko sya.
"Hey, you know I'm so sorry"
"Sorry?! As in SORRY!!!"
she said and i nod
"Do you think matatanggap ko yung SORRY mo?!"
Dahil di ko alam ang isasagot at dahil nahihiya at naiilang ako ay umoo na lang ako.
"Yes?"
"You know! I don't want to see your face ever again!"
At umalis na sya! Ano ba? Ano ba tong nagawa ko? Ang balak ko makipagkaibigan sa kanya not to be her enemy! Kaya sinundan ko sya at sinabihan ng.
"Wait!"
"What?!" Sigaw nya
"You know, I.....i just want to be your friend. About dun sa canteen i......i-------" putol nya
"Yes, because of what happened sa canteen. Hinding hindi kita kakaibiganin!" Sarcasm nyang sagot at lumakad palayo pero tumigil at sinabi ang katagang:
"Ayokong makita at makausap ka kaya please lang wag kang FC!!!"
At yun tuluyan na syang umalis at nakita ko pa ang luha nya na tuloy tuloy ang agos dahil napuno ng ingay ang campus at tinatawanan sya at dahil dun marami nang nakakakilala sa akin at halos lahat ng girls gusto na ko maging bf.
Kinabukasan naglakas loob akong lumapit kaso nakita ko syang nakikipag usap kay Aira her bestfriend at inis na inis na sinasabi ang pangalan ko.
"Best, i hate him!"
"Kasi sinira nya name mo?!"
"NO!"
"Why?"
"Never mind! Basta i hate him! And i don't want to see him kahit anino nya! Oliver! Pangit nya at name nya!"
