Mira POV
Zomervakantie was voorbij. Waarom eigenlijk? Vakantie was de enige manier om even rustig te helen. Op school word ik gepest, en ik kan er niks aan doen. De leraren en schoolhoofd en leerling-coördinator geven mij altijd de schuld. Hoedanook, school begint weer. Ik ga naar de vierde!!! Yeeessssss!
Op school
Nee! Ik zit weer bij mijn pestkoppen in de klas. Oppassen dus.
Na school werd ik weer opgewacht door Kaelie, Matt, en hun minions. "He, trut!" Riep Kaelie.
Trut? Dat is alles waarmee ze kan komen? Ik gebruik niet eens make-up! En zij wel emmers per dag. Matt drukte de punt van zijn peuk tegen mijn arm door mijn T-shirt heen. Het deed zeer, maar het was niet het pijnlijkste wat ik ooit heb gehad. Ik word getackeld, en inelkaar getrapt. En voor dood achtergelaten.
Slapen, eten, school, in elkaar getrapt worden, eten. Herhalen.
Dit gaat door tot het tweede semester.
Na school rende ik naar het bos, achterna gezeten door Matt en Kaelies minions. Opeens, hoorde ik gesnuif. Een everzwijn! Ik gilde, maar het beest liep voorzichtig op me af en schuurde zijn kop langs mijn benen. Ik viel op de grond, en de minions kwamen eraan. Ze gooiden hun peuken op me en wouden uithalen, maar het everzwijn gromde woedend en rende op de jongens af. Een van hen gilde als een meisje en werd onderuit gehaald, een grote kras achterlatend. Dat gebeurde ook met de anderen. Ik hapte naar adem toen hij naast me neer knielde.
De everzwijn viel de jongens aan, die gilden en maakten dat ze wegkwamen. Het everzwijn kraste iets in de grond. Woorden.
Blijf. Schip. Tieners. Niet bang zijn. Vertrouw ze. Kraste hij. En toen verdween hij. Ik was verward. What the HELL gebeurde er net?!?
YOU ARE READING
Bullied and G(r)eek
FanfictionIk ben Mira Messiaculchez. Ik ben 16 jaar en woon bij mijn moeder en stiefvader. Ik heb mijn echte vader nooit gekend. Ik word dagelijks gepest, en de mensen die zich mijn "ouders" noemen mishandelen me. Mijn hele leven is een grote tape, afgespeel...
