Faith Johnson
''Oké, meiden, rustig, het zijn maar vijf jongens'' probeert Rachel zo luchtig mogelijk uit te brengen.
Molly en ik schieten in de lach.
''Moet jij nodig zeggen mevrouwtje 'Ik kan me niet meer inhouden en ik ga ze bespringen als ik ze zie''' antwoordt Molly lachend.
Rachel trekt verontwaardigd haar wenkbrauwen op. ''Dat heb ik helemaal niet gezegd!''
''Vanochtend om negen uur s' ochtends bij Molly thuis'' probeer ik haar te herinneren.
''Niet'' antwoordt Rachel eigenwijs.
''Wel'' breng ik er op in.
''Niet''
''Wel''
''Nie...'' probeerde ze weer te zeggen, maar Molly hielp me.
''WEL'' antwoord ze luid.
''Zie hier het prachtige toneelstuk van jou en Faith deze ochtend'' kondigt Molly aan. ''Ik ben jou en Faith blijft Faith'' verduidelijkt ze het.
''Wauw!'' complimenteer ik haar voor haar geweldige IQ.
Molly steekt haar tong nog naar me uit wanneer ze op haar plaats gaat staan. Ze doet net alsof ze voor de voordeur staat en op de bel drukt.
Ik doe zogenaamd open. ''Hee Rachel!'' antwoord ik vrolijk naar Rachel aka Molly.
''OMG! FAITH! Ik ben zo hyper en ik kan niet wachten tot we bij de Meet&Greet zijn! Ik heb zelfs geprobeerd om Harry's hoofd vanochtend in mijn omelet te maken!'' brengt Rachel aka Molly gehyperventileerd uit. Al snel komen we uit onze rol en beginnen we samen te lachen.
''Dat, heb ik niet gezegd! Hooguit alleen dat ik zo hyper was en dat ik zo snel mogelijk naar de Meet&Greet wilde gaan!''
''Grapje Rach'' reageer ik.
''Trouwens, sinds wanneer opent Faith de deur bij jullie thuis?'' vraagt Rachel. Molly kijkt haar betrapt aan.
''Ik moest de deur openen, omdat Molly hier aan het stressen was over wat ze aan moest doen, alsof uiterlijk de jongens het enigste is waar ze op letten'' beken ik. Molly kijkt me kwaad aan.
''HA!'' roept Rachel. ''En dan zeg je dat ik erg ben''
Net als Molly iets wilt zeggen, komt er een jongere vrouw op ons afgelopen.
''Rachel Flores White, Faith Wood Johnson en Molly Brown Hill?'' vraagt ze. Een schok gaat door me heen, het gaat eindelijk gebeuren.
We knikken en de vrouw wenkt ons mee te komen.
''Ik wil wel even mededelen dat de jongens wat roemoerig zijn, dus...'' maar de rest versta ik niet meer, want de deur waar 'Meet&Greet' met koeienletters staat opgeschreven komt langzaam inzicht.
Mijn adem stokt in mijn keel als de deur wordt geopend.
Mijn ogen vallen het eerst op Zayn die mij onderzoekend aankijkt.
Ik schrik op als een blonde jongen meteen naar me toe springt.
''Niall, maar dat wist je waarschijnlijk al'' stelde hij zichzelf voor. Ik had de neiging om naar mijn hart te grijpen, want ten eerste ik schrok me kapot en ten tweede ik krijg een hartverzakking, omdat De Niall Horan voor me staat.
Molly grijpt naar mijn hand en knijpt hem helemaal fijn als Liam vraagt waar we vandaan komen.
''Oxford'' antwoord ik als niemand antwoord geeft.
Na nog een tijdje gepraat te hebben, over koetjes en kalfjes, wordt geklop op de deur het gesprek verstoord.
''Er is storm, ik denk dat het beter is dat jullie hier in het gebouw blijven'' antwoord de vrouw, die ons ook hiernaartoe heeft gebracht.
Ik zie aan Rachel en Molly's gezicht hoe ze zich moeten inhouden om geen feestje te bouwen, ook ik krijg de neiging om slingers en te taart te halen
Het aanzicht moet best grappig zijn voor de jongens.
Als een kriebelend gevoel mijn neus heeft bereikt, vervloek ik alles om me heen.
Nee, niet nu. Nee, nee, nee
Een hoog geluidje verlaat mijn mond terwijl ik nies.
Niet alleen de meiden maar ook de jongens beginnen te lachen.
''Dat was het meest schattigste geluid wat ik ooit gehoord heb!'' kiert Louis uit.
Mijn hoofd wordt knalrood en beschamend verberg ik mijn hoofd achter Molly's rug.
Ze beginnen nog harder te lachen en als ik probeer om normaal door mijn neus te ademen om weer tot rust te komen en zo mijn roodheid te verminderen, ruik ik geen Molly's geur. Sterker nog, het is een geur met aftershave.
Mijn ogen worden groot, waarna ik geschrokken vanachter Harry's rug verdwijn.
Hoe kon ik vergeten dat Molly aan de rechterzijde van mij zit?
Net als Harry iets wil zeggen, hoor ik een zware maar vooral hard geluid van buiten komen.
Iedereen is meteen stil en kijkt geschrokken rond.
Als Liam tot de conclusie is gekomen dat het vast door de storm komt, vormt een witte flits in de kamer waar wij zitten.
Een enorm grote hoeveel energie stroomt door me heen, waarna alles zwart wordt.
