HAYALETİM

3.Bölüm

Merhaba Hayaletim Okuyucularım.
Öncelikle yeni yılımız hayırlı olsun ve bu terör denen tüm belalardan kurtuluruz .
Eleştiri ve yorumlarınızı bekliyorum (lütfeeen) .
Bu zamansız koşturmacada nereye gideceğimi bilemediğim ve yorulduğum için yere çömeldim.
Evet şu an yiyeceğim dayağı bekliyordum.
Ara sokaklardan gelen motorsiklet sesi ile ayağa kalktım , motorsikletli yanımda durunca düşünmeden bindim bu hızlı hareketimle motoru kullanan kişi şaşırmış olacak ki biraz afalladı ve ardından sürmeye başladı.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Eve yaklaşınca durmasını söyledim o da bunu bekliyormuş gibi anında durdu .Motorsikletten inince kaskına hafifçe vurdum oda inip kaskı çıkardı.

Ben ağzım açık bir şekilde şok yaşıyorken elini yumruk yapmış, çakmamı bekliyordu. Bense ona alkış tufanı sunuyordum. Alkışlamam bitince boğazımı temizledim.

K- Teşekkür ederim, aferin sana dile benden ne dilersen.

A- Böyle bir şey beklemiyordum ama motorsikletin deposunu doldurabilirsin .

K- Emrin olur ama bugün çok yoruldum ,çıkarsanda şu kaskı kahramanım kim öğrensem.

Kaskı yavaş şekilde çıkartıp rekor kırabilecek büyüklükte bir gülümseme ila karşımda Alecia vardı.

Onu beklemiyordum ama bu beni fazla şaşırtmamıştı Eve gitmem lazımdı telefonu çıkarıp arama kayıtlarında annemden cevapsız arama ve mesaj vardı ,nerede olduğumu soruyordu .Dah fazla zaman kaybetmem lazımdı.

A- Kim aramış?

K- Boşver ben gidiyorum, hoşçakal.

A- Benzin parası ne oldu?

K- Yanımda yok ,yarın okulda veririm.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Odamın penceresi açık görünce dans edebilirdim fakat geç kalabilirim . Pencereden bir imtihana girer gibi zorlukla girip hemen üstümü değiştirip dışarı çıktım.

Bahçeyi dolanıp ön kapının önünde durup zile bastım.

A- Neden beni aramadın ?

K- Telefonun şarjı yoktu kapanmasın diye açmadım hiç.

A- İyi tamam bir daha olmasın .

Ellerim kalp yapıp odama doğru koştum.Duşa girip bu koşturmacalı günün yorgunluğunu attım.Biraz ders çalışıp uyumam lazım o yüzden vakit kaybetmeden masanın başına oturdum.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

1
Karanlığın sessizliği,
2
Kanat çırpma sesleri,
3
Bana ait olmayan çığlıklar ve gözyaşı...

Bu sefer bu rüya alemi ya da başka bir şey beni bir köprünün üzerine bırakmış aslında o Hayalet olmasa burada kalmayı çok isterdim etrafta küçük ışıklar ahenk içerisinde özenle yerleştirilmiş gibiydi.

Bir fısıltı doldurdu kulaklarımı hiç duymadığım fakat içime işleyen bir ses...

Boğazımı tuttu ama sıkmadı sanki diz çökmemi ister gibiydi ona karşı gelerek gözlerimi öfkeyle onun tam göremediğim gözlerine odakladım .

Ellerini boğazımdan çekip omuzlarımı sıktı o an ki rüzgar saçlarını arkaya yasladı ,boynu ile omzu arasında bir doğum lekesi vardı. Bu leke babamda da vardı ama emin değilim çünkü onda bunun olmaması lazım .

Sonunda omuzları bırakmıştı tam gidecektim ki elime iki tane siyah kalem bıraktı.

" Kaderini belirle ,kendini koru. "

Yeniden fısıltısı etrafı susturdu. Ve ihtişamlı siyah elbisesi ile kayboldu.

Köprünün korkuluklarına yaslandım.
Aşağıdaki suyu izlemeye başladım, su çok sakindi hatta fazla sakindi. Daha dikkati baktığımda aslında suyun koyu renkli bir ayna olduğunu gördüm. Korku ayaklarımdan başlayıp tüm vücudumu esir alırken yağmur yağmaya başladı. Gözümü bir an bile ayırmayıp aşağı bakmaya devam ettim yağmur damlaları aynayı çevrelemeye devam ediyordu. Gökten kırmızı bir damla düştü ,damla çoğlamaya başladı ve sonunda her yeri kapladı şimdi köprünün altı kana bulaşmış bir ayna olmuştu.

Kanın içindeki yansımamda gene kanatlarım vardı. Bakmak için eğildiğimde bir karga geldi başımın üzerinde bir tur attıktan sonra aşağı düşer gibi olunca onu tutmak için öne atıldım. Köprü ile bağlantım kalmayınca bende kanlı aynayla buluştum.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Uyandığımda alarmın çalmaktan kısa devre yapmak üzere olduğunu gördüm. Alarmı kapatıp lavaboya girdim ,aynaya bakmak istemedim gece görebileceğim kadar ayna görmüştüm zaten.

Kahvaltıya indiğimde annemin beni beklediğini gördüm yanına oturdum ve beraber kahvaltıya başladık.

Kahvaltı bittiğinde teşekkür edip yanağını öpüp çantamı kaptım ve evden çıktım.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Okula geldiğimde yere çöküp zil çalana kadar oyun oynadım.

Zil çalınca tutulmuş bacaklarımı esnetip sınıfa girdim ,aklıma Isaac gelince keyfim fazlasıyla yerindeydi.

Steven çantasını çekti bende yanına rahat bir şekilde oturdum daha doğrusu yayıldım. Biraz sohbet ettikten sonra öğretmen derse girdi.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Okulun bitiminde Eva ile karşılaştık bezmiş bir ifadeyle açıldımı susmak bilmeyen ağzını açıp küfretmeye ve Steven'ın üzerine uçtu resmen ikisini ayırmaya çalışırken bileğimi koparmıştı cadaloz.

K- Öf dur artık ya.

E- Ben bunun yüzünden rezil oldum ,nasıl durayım. Çekil bak...

K- Bıktım ya yiyin birbirinizi.

S- Kurtar beni...

K- Ne oldu bir anlatsanız.

E- Bu bana baktı.

K- Ee ne var bunda.

E- Bana göz kırptı bu koca hayvan,
Bende şok geçirip yere düştüm elimdeki kahvede yüzüme döküldü.

K- Vay hayvan herif sen git Eva ben bunu köşede döveyim.

E- Sen var ya abisin abi .

Eva gittikten sonra kurbanlık koyunum Steven la kaldık baş başa kaldık.

S- Ne yapcaksın?

K- Sen ne yaptın oğlum kızın yüzü yanabilirdi.

S- Ne bileyim birden oldu. Dövecek misin?

K- Saçmalama, dövmem ama dikkatli ol bir dahakine .Yanlız bir sorun var ben bir söz verdim illaki bir tane yapıştırmam lazım.

Karnına bir yumruk geçirdim ama fazla güçlü vurmadım. Derin bir nefes aldıktan sonra yüzüme baktı.

S- Bak bu iyi geldi.

K- Suçluluk duygun azaldı mı yani?

S- Birazcık...

K- Isaac'ı gördün mü?

S- Okuldan ayrılmış, kurtuldun bu beladan.

K- Umarım kurtulmuşumdur.

Umarım Hayaletim'den kurtulurum...

Evet Hayaletim okuyucuları fikirlerinizi bekliyorum.Yeni bölüm okul yüzünden geç yazıyorum özür dilerim yarı yıl tatilinde telafi etmeye çalışacağım.
Hoşçakalın.
-geceeperisii