1.Bölüm

25 4 4
                                    


Hayat benim için ;bir kağıdı eline alıp özgürce karalamak kendi ellerinle kendi hayatına şekil vermek.Benim için hayatın tanımı buydu..

"Sara hadi kızım"

Bu ses anneme aitti onu çok seviyordum onunla arkadaş gibiydik .Daha fazla geckalmamak  için çantamıda alıp odamdan çıktım.

"Geliyorum annem"

"Nerdesin sara geç kalacasin"telaşlı bu şekilde konuşunca cok tatlı oluyordu yanına gidip boynuna sıkıca sarıldım ve yanağını sulu sulu öptüm.

"Merak etme validem geç kalmam"

"Çocuk gibisin aynı"

"Ben zaten çocuğum"

"Hadi ordan deli kiz"

Anneme sarildiktan sonra evden çıkıp taksi  durağına ilerledim şansıma hemen taksi geldi arkaya oturdum cam kenarına yanaştım.Çantamın içine attığım not defterimi ve kalemimi çıkardım her zaman yaptığım gibi resim çizmeye başladım. Arabadan inincee koşmaya başladım atölyeye doğru. Evde kalan eşyalarımı getirmek için ardimdan gelen annemin seslenişi..

"Saraaaa.... Kızııımm!"

Arkamı dönüp anneme baktım. Biraz sinirli bakişlarla yanıma yanaştı kaşlarını çatarak elindekileri sert bi şekilde bana uzatıp...

"Hiç bıkmayacaksın değil mi resim çizmekten"

"Sen bizi bıraktığın zaman bıkacağım"

"O zaman hiç bıkmayacaksın"

"Evet "

Eşyalarımı alıp annemin yanağına öpücük kondurdum. Atölyeye girip çizimlere başladım. Umutlarımın ve hayallerimin kalem ve kağıtla birleştiği ann..Resmimin son rütuşlarınıda yapıp not defterini çantama attım. Yapılan sergileri gönderme işinide hallettikten sonra annemin doğum günü için yapığım hediyeyi alıp  günün yorgunluğunu atmak için bi kafeye arkadaşlarla gittik. Arkadaşımla konuşurken kapıyı bi anda açmamla karşımdakiyle çarpışmamız bir oldu..

"Kusura bakmayın hanımefendi"

"Allah kahretsin! Körmüsün kardeşim dikkatli olsana"

"Kusura bakma dedik yaaa bu neyin atarı"

"Uzatmayın beyfendi. Bundan sonra birazdaha dikkatli olursanız iyi olur"

"Sara tamam! Boşver sen onuu annene yaptığın hediyeye nolcak?"

"Off yaa şimdi ne yapıcam ben o kadar emek harcayıp önem vermiştim."

"Atölyeye geri dönüp tekrardan yap istersen, benimde işim vardı onu hallederim."

"Peki ozaman sonra görüşürüz.."

Kırılann ve mahvolan hediyeyi toplayıp atölye ye geri dönüp sabaha kadar tamamladım. İşimi tamamen bitirdikten sonraaa annemin doğu günü için mekan ayarladım.. Ve gün geldi çattı.mekan hediye davetliler herşey kusursuz olarak tamdı. Geriye kalan annemi evden çıkarabilmek.

"Anneeee! Hazırlan hadiii bir yerlere çay içmeye gidelim"

"Amaaan saraaa otur oturduğun yeree  dünya kadar işim var"

"Annee lütfeen sadecee bir kaç dakkalığına"

"Tamaam saraa tamam bkle hazırlanim"

"Hadi hızlı ol"

"Tamam geldiiim geldiim.. "

Hızla annemi evden çıkartarak kafeye götürdüm. içeri girdik babam kardeşlerim vee annemin arkadaşları doluydu.içerde girdik daha doğrusu annem hızla içeri girdi bende peşinden girdim.Hep bir ağızla bağırmaya başladık.

"Sürpriiz.. İyikii doğdun cennet kokulu annem"

Annemin gözleri dolaraak bana baktı.

"Saraaa!  "

Adımı söyleyip sımsıkı sarıldı.Ona dünyanın en güzel doğum gününü yaşatamasamdaa buu onu çok mutlu etti. Günün sonundaa herkes dağılırken annemleri eve bırakıp..

"Anne benim atölyede kalan işlerim var onları halledip gelicem"

"Tm sara dikkatli git gel"

"Tamam"

 bende  kalan işler için atölyeye  gittim. Gecenin karanlı aklımı yine çizime götürdü. Atölyeye gitmekten vazgecip kalemlerimi aldım. Sahil  kenarında hayalerimle yaşamımdan karışık bi resim çizdim. Aklım resimde düşüncelerim hayallerime dalmış uzak yaşantıları düşünürken sol tarafta oturan genç dikkatimi çekti. Bugün çarpıştığım gençti o.  Derin derin uzaklara bakıyordu. Ses çıkartmadan kalkıp eve geri döndüm. Herkes uykuya dalmıştı çoktan. Bende kendimi uykuya bıraktım. 

"Saraaa..Saraaaa. Kalk hadi geçkalacağız"

Sabahın erken saatlerinde annemin seslenişine uyanıp hazırlandım. Hastaneye gidcemiz gündü bugün. Hazırlanıp evden çıktık. Otobüs durağına gidip kısa bir süre sonra hastenede olduk.Annem danışmaya doktoru sorarken bende gerisinde onu bekliyordum.

"Sara hadi kızım doktor birazdan gelicekmiş biz odada bekleyelim"

"Tamam anne"

Doktorun odasına girdik annem bana bakıp

"Sara sen üstünü çıkar bekle ben bir lavaboya gidip geleceğim"

"Tamam anne"

Annem odadan çıkınca çantamı kenara bırakıp üstümdeki montuda üstüne bıraktım .Üstümdeki kazağı çıkartıp annemle doktoru beklemeye başladım en azından doktorum kızdı da böyle sorun olmuyordu

Kapı açılınca içeri annemi veya doktoru beklerken bir erkek girdi o çocuktu çarpıştığımız. Kafasını benim olduğum yere çevirdi .

"Pardon özür dilerim"

"Çıkar mısın"

"Özür dilerim dedim ya"

"Tamam kabul edildi çık artık şu odadan'

"Ne bağırıyorsun be çıkıyorum işte"

"Özrü------ kabaa----" nefesim yavaş yavaş kesilirken sanki biri beni boğuyor gibiydi tutunacak yer ararken çocuk beni tutup sedyeye oturttu...

"Saraaaaaa"

"Ne yaptın kızıma"

annem yanımdaki çocuğa bağırırken anneme onun bir şey yapmadığını söylemek istesemde söyleyemedim.Nedensizce çocuğu korumak istemiştim sadece nedensizce.

"Ann-----------e "

Cümlemin gerisi gelmedi,annemde çocuğun üstüne gidiyordu ikisinede bakarken gözlerim kapandı .....


Arkadaşlar daha yeni üye oldum .Hayatımda ilk defa hikaye yazıyorum biraz acemi olsamda hikaye gerçek tabi bazı yerleri kurmaca .Yorum ve votelerinizi bekliyorumm.İlk bölüm olduğu için kısa oldu bir sonraki bölümler uzun olucak.

Yazım yanlışlarına dikkat etmeye çalıştım bir hata varsa affedin.....


SONSUZ SEVDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin