Kod Adı:BeLaLı AbDülReZzAk

Bölüm 1

Abdülrezzak çok heyecanlıydı.Ilk gündü.Okulun,8.sınıfın ilk günüydü.Evet,sıradan bir pazartesi gibi görünebilirdi o gün.Ama hayır.Farklıydı.TEOG bir yana sosyalleşme çağına resmi olarak bu sene(!)giren Abdülrezzak için farklı bir Pazartesi olacaktı.Olmalıydı da.O gün bir başlangıç,bir milattı.Saygınlığın,popülerliğin bir miladıydı...

O gün sabah annesi onu saatin 6.30'unda "Anneeeeem,guzuuum,uyan artık bebişim!Bugun okulun ilk günü.Aaa bu kadar uyunur mu ayol,akşam olacak neredeyse (!!) yavruuum"diye bağırışlarla uyandırdı.Zaten Huriyesu Hanım biraz(!)değişik bir kadındı.Huriyesu ve ailesi eski zamanlarda Şanlıurfa'da oturan,çok saygın olmayan bir aileydi.Annesi Cazibe Hanım ilkokul terkti,Babası Hasan Hüseyin Bey ise lise terkti.Ailenin babası,evin direği Hasan Hüseyin Bey geçimini marangozlukla sağlayan düzgün bir adamdı.Eşi Cazibe Hanım ise bir ev hanımıydı.Yani uzun lafın kısası,düzgün bir aileydiler.Huriyesu ise tatlı ama biraz hoppa(oynak demek) bir kızdı.Şöyle ki Huriyesu 1. sınıftayken annesiyle babasına "DANSÖZ OLACAM BEN!KIMSE BENI TUTAMAZ!!!" diye bağırmış,normal olarak da ailesi izin vermemişti.E durum da böyle olunca,ilk gerçek aşkı Aykut ile Mersin'e kaçma planı yapmıştı.Ama Aykut,Mersin yolunda bir dinlenme tesisinde onu terk edince el mahkum baba ocağına dönmüştü.Kardeşi Baharnur ile birlikte bir bakkal açmışlar,ama onu bile işletememiştiler.Sonunda babası Huriyesuyu bir tekstil fabrikasına sokmuş,Huriyesu da orada ütücü olmuştu.Zaten tek güzel yapabildiği iş de oydu.Babası ona hiçbir şey yapamadığı için çok kızardı. Ama adamcağızın elinden ne gelsin,Huriyesu zaten biraz (!)akılsız doğmuştu.Çalıştığı fabrikada Abdullah Mert diye biriyle tanışmış ve evlenmişti.Evlilikleri çok ama çok güzeldi.Abdülrezzak adlı bir çocukları bile olmuştu.Ama Abdullah Mert,Huriyesu Hanım'ı 2.yıllarında Yağmur adlı bir bayanla aldatıp Antalya'ya kaçınca,Abdülrezzak'ı Huriyesu Hanım yalnız büyümüştü.Neyse konumuza dönelim,yani Abdülrezzak'ın ilk okul gününe.Abdülrezzak bir güzel annesi tarafından okul kıyafetini giymiş,tam bir okullu çocuk olarak hazırlanmıştı. Annesi Spidermanlı beslenme çantasına salçalı ekmekleri koymuş, Abdülrezzak'ın boynuna aşmıştı. Abdülrezzak o sırada kaşlarını tükürükle düzeltmiş,saçlarını limon suyu ile bir güzel yapmıştı.Evet,artik hazırdı.Annesini tükürüklü tükürüklü öpen Abdülrezzak'ın heyecanı kendisi belli etmemeye çalışsa da,yüzünden belliydi.Kahverengi saçları taranmış, forması giyilmiş,çantası hazırdı.O ARTIK HAZIRDI!...
 

   Abdülrezzak sınıfa ilk gidenlerdendi.Daha sınıfta kimse olmamasına karşın sınıfta ağır bir koku vardı. "Galiba sınıf temizlenmemiş"diye düşündü Abdülrezzak.Hemen ıslak mendilini çıkardı ve sırasını sildi.Temizliğe çok önem verirdi.Takıntılıydı hatta.1 kişi geldi,2 kişi geldi,5 kişi,7 kişi, 15,30...Artik Abdülrezzak daha var mı diye düşünüyordu ki o sırada sınıfın 31 kişi olduğunu ögrendi.Herkes vardı ama bir kişi yoktu."A-aa nasıl gelinmez okulun ilk günü!"diye düşündü.Herkes bir sıra seçmişti kendisine.Tek Abdülrezzak'ın yanı boştu.Korkuyoru,ama heyecanlıydı da.Kötü bir heyecan mıydı? Yok yok,tatlı,bir heyecandı bu.Kim gelecek yanıma diye düşünmeden duramıyordu. Sınıfa öğretmen geldi.Masasina oturdu.Ilk işi yoklamayı almak oldu.Mehmet Sabri,Yusufcan,Kadriyesu,Yağmurnaz...Herkes tamdı.Ama...Büşranur yoktu.Neredeydi?Herkesin yeri olduğuna göre...Bu durumda...Yanına oturacaktı.Büşranur ile oturacaktı.Cok sevincliydi.Onu bekliyordu.Hem de çok ama çok buyuk bir heyecanla bekliyordu.Nasıldı?Güzel miydi?Tatlı mıydı?"Allahım ateşler bastı beni!.." diye düşünüyordu. Ama kararlıydı.Önemli bir seneydi ve bu sene kalbini kimseye kaldırmayacaktı ve artık kimseyle çıkmayacaktı. "Bu çapkınlığımdan (!) vazgeçmenin zamanı geldi.."diye düşündü. Ama duramıyordu. Büşranur'u düşünmeden bir saniye duramıyordu. 1 ders geçti. 2.ders de geçti. Ve 3.ders onun melek gibi olan yüzünü gördü ve "Şimdi oyun zamanı..." diye düşündü.Çeşitli oyunlar,çeşitli hareketler yapıp Büşranur'u kapma günleri başladı, ne olursa olsun diyordu içinden. Onu kaçırmam dedi kendine.Peki,ya şimdi ne olacaktı?Büşranur'u kaparak mutlu ve popularütesi yüksek bir sene mı,yoksa  yalnız bir çocuk olarak geçirebilinecek bir sene mi?Zaman gösterecekti....