Mary's POV
Vermoeid zit ik in de les. Met een half uur luister ik naar wat er gezegd word. Iets rond EHBO denk ik. Deze les ken ik al. Ik leg men hoofd op de bank en doe men best om niet in slaap te vallen. Net voor mijn ogen dicht vielen, ging de bel. Yes! We stonden zuchtend recht en liepen naar buiten, de koele winterlucht in.
Ik zocht naar een bekend gezicht. Bingo! Snel maar niet te snel loop ik naar hem toe. Hij ziet me al van ver aankomen. Hij zocht me ook... Net voor ik mijn laatste stap zet, kwam hij naar me toe en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Vanbinnen smelt ik. Ik hou me net tegen om hem vol op de mond te zoenen waar iedereen bij staat. 'Hey knapperd.' is het eerste dat ik uit mijn keel krijg. We zijn nu al 2jaar samen en ik voel me nog altijd even verlegen als hij in mijn buurt is. "Alles oké? Je ziet zo bleek?" Fysiek waarschijnlijk wel, maar psychisch, duidelijk niet. "Ik vertel het je straks wel. Ga je mee naar de locker?" "Altijd." We liepen weg. In mijn ene hand mijn map en in de andere de hand van Derek. We zijn er al veel te snel. Veel te snel om te vertellen wat er gisteren gebeurt is. "Wat is er nu?" Ik zucht, geen zin in dit. "Als ik gisteren niet oplette in de auto, lag ik nu waarschijnlijk in het ziekenhuis. Of erger." Even was het stil. Niemand zei wat, en dat voelde fijn. Seconden vlogen voorbij en het enige wat er gebeurde was het geven van een knuffel. De bel ging. "Ik hou van je, zie je tijdens de middag" En hij gaf me een kus. Deze keer vol op mijn mond. Ik moest blozen.
De laatste bel kwam snel. Na school wachtte ik zoals altijd op Lizie en Derek. Ik trek men sjaal dichter rond mijn nek. Ze zijn er! 'Hey hey." Was het eerste wat uit mijn mond kwam, voordat hij dicht gesnoerd werd door een kus. Ik bloos en lach verlegen naar hem. "Wat doe je na school Mary?" Liz kwam tussen ons beiden. Plof, terug met beide beentjes op de grond. "Euhm..." en ik keek richting Derek. "Normaal ga ik nog even naar het winkelcentrum en dan naar huis. Tenzij er iets veranderd is?" "Ik denk het niet."
"Chill! Dan ga ik mee!" "Okee." Derek nam men hand en we liepen samen weg, met Liz naast me. "Zeg, heb je al een idee wat je gaat doen met nieuwjaar?" "Werken. De KLJ organiseert een fuif en ik moet helpen... Zo geen zin in." zei ik zuchtend. Haar reactie was zoals ik verwachtte. Teleurgesteld. "Oh, ja geen probleem dan... Jonas vroeg mij al mee naar zijn familie voor nieuwjaar dus ik kan waarschijnlijk toch niet komen." Derek kwam tussen ons. "Vind je dat geen mooie jurk voor Kerstmis?" Ik draaide me om en was op slag verliefd. "Waaw" Wist ik nog maar net uit te brengen. "Gaan we is kijken?" "Lieve schat, ik koop dit prachtje zelfs zonder te passen!" Snel gingen we de winkel binnen en vonden we het jurkje. Hup, naar de pashokjes!
Ik kom uit het gordijn. "Wat vind je?" Ik zag er goed uit, het jurkje ging goed op mijn figuur, wat niet makkelijk is voor mijn figuur. Het was los maar ook aansluitend en in de mauwen was er kant aangebracht. Een fijn detail. Derek staarde naar me alsof ik een engel was ofzo. Enkele seconden zei hij niets. Het voelde aan als 10 minuten. "Je ziet er beeldig uit!" Daar kwamen de rode kaken weer. "Dankje" Ik was zelf sprakeloos. Zo mooi had ik er nog nooit uit gezien! "Wat is de prijs?" Daar ging mijn droom. Het was veel te duur voor me, ik kon het nooit betalen! " 80 euro." "Dat is wel veel om het maar 1 keer aan te doen..." "Ja inderdaad en ik heb zoveel niet meer op mijn kaart staan..."
"Misschien als mama wat geld overschrijft?" "Ik vrees ervoor..." Ik hing verslagen het jurkje terug in de rekken en we liepen samen naar de bushaltes.
De bus kwam veel te snel.
---
Sooo! Weer een nieuw stukje! Ik weet dat het op niet veel slaagt, maar ik hou het leuke voor later! De volgende update is.... Wel da's een goeie vraag!
Bye bye bella's :)
JE LEEST
Two Worlds
General FictionEindelijk thuis. Hij ligt in de zetel. Weeral... Het enige wat hij nog kan is drinken en slapen. Of agressief uit de hoek komen. Hij leeft in een andere wereld. En mijn naam is Mary. Mary Wilson. Ik leef ook mijn wereld.