Marokko wordt gaande

Deel 4

Het was die ene knapperd. "HALLO zeg plzz je naam" zei klein jongetje. "Zeg eerst maar hoe hij heet" zei ik "Weet ik niet moet jezelf vragen" zei hij. "Maar ik vraag hoe jij heet". Wollah dit is zo kinderachtig, maar wil gewoon weten hoe hij heet. De jongetje liep geïrriteerd weg. Wollah me ik begreep wat er net gebeurde. Na een kwartiertje ga ik terug naar de auto. Ik kan aan niks meer denken alleen maar over die knapperd. Maar 1 ding begrijp ik niet, waarom komt hij niet zelf. Miskien hij is verlegen. Ik ga terug naar me ouders en ik ga ff slapen. Ik viel rustig in slaap.

"Eey Chaima wordt wakker" zei Mo. "Waarom oeff" zei ik. "We gaan verder rijden" zei hij. Ik keek om me heen. Er gingen steeds meer mensen weg. Ook die ene knapperd dus. Echt zo irritant, want wanneer ik slaap is iedereen wakker en wanneer ik wakker ben slaapt iedereen. Dus ik slaap nu 6 uurtjes en iedereen is wakker. Doe ik expres, want dan ben ik wakker in de boot. Daar maak ik altijd wat mee. Het is 12 uur 's middags en we zijn bij onze boot. Oeff over 6 uur vertrekt de boot pas. Dit keer is wel iedereen wakker. Mijn ouders gaan boodschappen doen. Me broers, Yasmina en ik gaan naar een restaurant. We nemen een pizza en wat te drinken. We kletsen wat bij. Een uur later kwamen me ouders der bij zitten.

Yasmina en ik gingen terug naar de auto's, want daar gingen we de laatste 4 uurs slapen. We liepen naar de auto." OMG HET KAN NIET WAAR ZIJN" verluister ik zacht misschien iets te hard. "Wat" vroeg Yas. Ik moet het gewoon zeggen, maar niet nu. "Luister Yasmina wat ik nu zeg mag je tegen niemand zeggen" zei ik serieus. "Wollah ik ga tegen niemand zeggen" zei Yas. "Laat maar ik zeg wanneer we in de boot zitten, want anders ga je nu de hele tijd vragen" zei ik. Trouwens ik zag die knapperd. Nog ff praten met Yas over ditjes en datjes. Rustig vielen wij in slaap. 4 uur later was het zo ver we rijden in de boot.............................

Ewaa wollah me ik weet wat ik schrijf.  Maar ik ga denk ik elke zondag 1 deel