The Chosen Academy [ON-GOING]

Chapter 1: Bad Timing

Noreanna's POV

Nakakabagot naman dito. Walang magawa. Kakatapos ko lang mabasa yung mga stories sa wattpad ko eh. Nyehehe. Nekekekeleg nemen des. Eneve. Hahaha. Joke lang. Pero seriously, nakakakilig naman talaga yung mga stories sa wattpad eh. Joke tapos seriously noh. Gulo ko talaga eh.

Dahil wala na akong magawa, bibili na lang ako ng libro sa NBS para sa wattpad. Go for the win! Whooo! Charot lang. Gusto ko kasi ng collection ng mga libro tungkol sa wattpad.

Guess what? Alam ko namang alam niyo na yung story nina Jeydon and Candice eh. Yung 'The Four Bad Boys And Me'. Oo na, alam kong kinilig din kayo doon sa story na yon noh! Yiieee.

At yun ang libro na bibilhin ko mamaya. Malamang mamaya na talaga, eh sarado pa yung SM eh. Paano ba naman madaling araw pa lang.

2 am

Oh diba? Madaling araw na ako natapos magbasa ng story. At alam ko din na hanggang madaling araw din naman kayo inaabot sa pagbabasa. Hihihi.

Kahit na sabihin na 'last na talagang chapter yung babasahin ko ngayon, bukas ko na lang ipagpapatuloy' hindi pa rin natin mapigilan ang ating mga sarili na magbasa pa nang magbasa. Hehehe.

Ahmm... G-guys tulog muna ako hah? K-asi malapit na mag 3 o'clock eh... Ayoko kasing gising pa ako ng g-ganyang oras... Sabi kasi nila 'd-devil's hour' daw yun eh.

***

1:00 pm

Good morning Philippines!

Nyehehe! Sarreh. Ngayon lang ako nagising. Puyat eh alam niyo na. Haha. Kakabasa ng ano... basta yun na yon kung ano mang iniisip niyo. Wag lang GM hah?

Natapos na akong maligo at kumain ng almusal/tanghalian. Hahaha.

And before I forgot. I'm in a hurry today because maybe my mommy will get bothered and worried of me.

"Noreanna, why are you late?" Nag-aalalang tanong ni Mom. Like what I've said awhile ago.

"Sorry Mom, napuyat lang po ako kagabi." Sagot ko kay Mom. Sinabi ko na yung totoo keysa naman magsinungaling pa ako eh that's my Mom naman.

"Puyat ka na naman kababasa ng wattpad?" Luh? Paano nalaman ni Mom? Alam pala niya yung wattpad. Galing naman. Hehe.

"How did you know it Mom? Nagbabasa din po kayo?" I said with an excitement tone. Tiyak na magkakasundo kami lalo ni Mom. Hohoho. Santa claus lang ang  peg eh. Hahaha.

"Nope, I've just heard it from you about that 'wattpad'. And I don't have much time to read that things. I'm too much busy for our business. Haha." Ayy. Akala ko pa naman, nagbabasa na siya ng wattpad. Well, busy naman kasi talaga siya for our business. Bakit ko ba kasi naisip yun and hindi fit sa kanya yung magbasa nang magbasa ng wattpad books noh! Hahaha.

"I have to go Mom. May bibilhin lang po ako. Bye Mom, see you later." Pagpapaalam lo kay Mom.

"Okay, take care. Just commute, hindi kita mahahatid sa pupuntahan mo. Bye." Pagtugon ni Mom sa pagpapaal ko. Hahaha. Lalim hah, pagtugon talaga? Saan ko naman nakuha yung salitang yun? 

~ At the National Book Store ~

And I'm here. HANUBANAMANYAN! Wala pa kasi akong car. Kaasar pero kasi wala pa ako sa legal age to get and drive a car. Alam na this. Wala pa ako sa legal age kasi nga bata pa ako. Hahaha. Malamang. I'm just 15 years old. Osya, next time ko na lang ikukwento ang aking story or chuvalelurness. Hahaha. Ano daw?

Namili pa ako ako ng mga art materials. Feeling ko kasi mauubos na yung akin eh. I mean yung mga gamit ko na art materials. Yung iba kasi nanghihiram pa sakin pero okay lang naman sanay na ako. Ganyan naman sila eh. Hahaha.

Lastly, last na talaga. Bibilhin ko na yung book na yun.

Pagpunta ko naman sa book station. Syempre hinanap ko muna. Tapos nakita ko yung book isa na lang siya eh. As in nag-iisa na lang talaga.

Kukuhanin ko na yung book. Kaso...

"Hey akin na 'yan. I'm the first one to get that book and not you." Nakakainis naman 'tong lalaking 'to eh. I'm the first one to get it but bigla siyang sumingit. And lalaki pa talaga siya hah.

Nakatalikod na siya sakin ngayon. Aba! May gana pa talagang talikuran ako.

Kinulbit ko siya tapos...

Spell SPEECHLESS... it's N-O-R-E-A-N-N-A

Gosh... why so handsome naman this boy. Ehhh kaso ano siya. Argghhh.

Gwapo sana mang-aagaw naman. Edi nonsense din. Kaasar siya. Nakakainis.

"Oh tulala ka na dyan? Bakit natamaan ka ba ng charm ko?" Ay puting palaka! Nakakagulat kang hinayupak ka! Tsaka huh? May puti bang palaka? Tss. Nevermind.

"Don't be assuming! Ako? Natamaan? Tss. Hilo ka na ba talaga? Hahaha." Bwisit siya. Natamaan daw ba ng charm niya? Charm charm-in niya mukha. Isaksak niya sa baga niya.

"I'm not assuming. I'm just stating a fact based on your attitude towards me." Wow naman. Inglisero 'tong mokong na 'to. Palunukin kita ng english book dyan eh.

"I don't like to talk to strangers but let me tell you something." Sabi ko. Then lumapit ako sa kanya. Sa may tapat ng tenga niya. Siya naman parang ewan na susunod sa sinabi ko. Hahaha. Uto-uto nga naman.

"Ito lang ang sasabihin ko sayo. Ibibigay ko na yang libro na yan sayo even though ako naman ang nauna dyan. Wag ka lang ulit magpapakita sakin. Tandaan mo yan!" Hmp. Pasalamat siya mabait ako. Ayokong magkaroon ng bad scene dito.

Pagkatapos kong sabihin yun sa kanta ay umalis na ako. Ayyy. Babayaran ko pa pala yung mga pinamili ko. Sorna agad. Hahaha

Oh ayan, tapos na akong mamili. Kaso nagugutom naman ako. Makapunta na nga sa KFC. Hahaha. Favorite ko yan eh.

Pumunta na ako sa may KFC. Tapks um-order na ako ng foods. Malamang sa malamang. Ano pa bang bibilhin ko? Laruan. Tss. Baka meron non dito.

Ano ba yan? Wala nang vacant seats dito. No choice. Ite-take-out ko na lang 'to.

Bad timing naman kasi eh. Gutom na ako tapos wala nang vacant seats.

Kasalanan din kasi ito nung lalaki kanina. Kasi kung hindi dahil sa kanya, malamang may bakenteng upuan pa kanina.

Hayyy! Wag lang talaga siya magpapakita sakin.