Yağmurlu ve soğuk bir gündü...
Öyle ıslanmıştım ki, o soğuk havanın bedenimin her zerresine işlediğini hissedebiliyordum. Ne kadar dayanabilirdim ki o soğuk havaya, düşünüyorum da cevap veremiyorum. Ben iki dakika bile dayanamıyorsam, sokaktaki evsizler nasıl dayanıyor acaba ; o kemiklerini titreten soğuğa, açlığa...
Hayatın zorluklarını bilmiyoruz ya, herşey çok kolay geliyor bize. Mesela akşam eve gittiğinde karnını doyuracak bir kap yemek varsa senin için ne güzel ;ama dışarıda ki evsizler napıyor hiç düşündün mü? O her istediği şeyi alamıyor, ama sen alabiliyorsun. Kendini onun yerine koy, düşün;sen sıcacık yatağında keyfinden biraz daha uyuyayım derken o ;dışarda tozun pisliğin içinde, bir karton parçasının üstünde uyumaya çalışıyor, ama ne kadar gerçek bir evin sıcaklığını verir ki o kağıt parçası ona... Sen yeni kıyafetler alıp her gün farklı birşey giyerken,onlar giymeye kıyafet bulamıyor oradan buradan buldukları şeylerle biraz da olsa ısınmaya çalışıyorlar.
Onların istediği şey zenginlik değil aslında, sadece sıcak bir yuva ve biraz ilgi bir de karınlarını doyuracakları bir kap yemek. "Çünkü onların kalpleri, bedenleri zengin,ruhları para delisi değil"...
Sadece biraz sevgiye açlar inanıyorum ki biraz ilgi gösterdiğinizde anlayacaksınız sizin gibi biri olduğunu...
