Gündüz neysede gece uyutmuyor insanı.
Her saat düşünmek,hep saat acı çekmek
Her saniyesi acıyla geçermi insanın
Geçermiş.
Nasıl olur dayanır insan,
Dayanamaz
Ama dayanıyormuş gibi yapar
İçi kan ağlar ama hep gülmeye çalışır
Gündüzü atlatırda geceye hapsolur
Tutsak eder anılar uyutmaz
Rahat bırakmaz seni
Unutturmaz da
Delirirsin
Ama engel olamazsın onu düşünmemeye
Geçer dersin,geçmez
Zamana bırakırsın,zaman geçmez
Mesaj atamazsın,arayamazsın
Sadece düşünürsün
İnceden gözyaşların dökülür
Herkes güçlü sanar seni
İçini bilmezler
Yaralarını sarmaya çalışırlar ama
Kimse senle kanamak istemez
Etrafına bakarsın herkes sahte gelir sana
Herkes nankör,çirkin.
İçini ısıtırdı zamanında
Artık buz tutarsın,ısınamazsın
Isıtan olmaz.
Geç kalma
Ararsın bulamazsın
Bunca zaman nerdesin der,cevap veremezsin
Kaybetme kısacası
Yada hiç sevme
İçini hiç dökme,hiç seni seviyorum deme
Haberi dahi olmasın.
