သခင္ ႏွင့္ ႏွင္းပြင့္ေလးက်ြန္ေတာ္ { Completed }

အမိန္ ့

{ သြားးျကေတာ့ ]

all _ nae 

တစ္ညီတစ္ညာထဲ ထြက္လာတဲ့ အသံအဆံုးးးး
အကုန္လံုးး သခင့္ ကို အရိုေသျပဳ လို ့သီးး
သန္ ့ေဆာင္မွ ထြက္ခြါဖို ့ျပင္ေနျကေသာလည္းး
ျသရွရွ သခင့္အသံက ျပန္လည္ထြက္လာျပန္
သည္

{ luhan ေနခဲ့ ]

lu _ *  ...   *

{ luhan ! ]

တစ္ခါမွ သီးးသန္ ့ေခၚျပီးး အမိန္ ့မေပးးဖူးး
ေတာ့ luhan ခနေျကာင္သြားးသည္

luhan ဆီက အသံျပန္မလာေတာ့ မာထန္ ေနတဲ့ သခင့္ အသံက ဟိန္းးးထြက္လာသည္

သီးးသန္ ့ေဆာင္ထဲက ထြက္ခြါ ေနျကတဲ့ သူ
ေတြပင္ လန္ ့လို ့ရပ္ျကည့္ေနျကသည္

luhan လည္းးး လန္ ့သြားး၍ ထိုင္ရာမွပင္ နဖူးးနဲ ့ျကမ္းးျပင္ပင္ ထိသည္အထိ ခႏၶာကိုယ္ကို
ညႊန္ ့လိုက္ရသည္

lu _ အမိန္ ့နာခံလ်က္ပါ သခင္

အကုန္လံုးးး ထြက္သြားးသည့္တိုင္ စကားးးမဆို
ေသးးးေသာ သခင့္ကို ေမာ္လည္းးး မျကည့္ရဲ ေခါင္းးငုံ ့လို ့သာ ေနေနရသည္

ဘာာအမွားးမ်ားးး လုပ္ထားးသလဲ လို ့ေတြးးရတာပင္ အေခါက္ေခါက္အခါခါ ေခါင္းးပင္
ပူထူေနျပီ

သခင့္ကို ေျကာက္လို ့ေပါင္ တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္
စီ ေပၚမွာ တင္ထားးးရတဲ့ လက္သီးးစုပ္ပင္
တုန္ယင္လို ့ေနျပီ

( ဟို ဂ်ပန္ ကားးးေတြမွာထိုင္သလိုေလ )

{ အက်ီ ၤခ်ြတ္လိုက္ ]

lu _ nae !

အတန္ျကာျပီးးမွ တိတ္ဆိတ္မွဳ ့ကို ျဖိဳ ခြင္းး
ျပီးး ေပးးလာတဲ့ သခင့္ အမိန္ ့ဟာ သူ ့အရွက္ပင္

အေျကာင္းးသိေသာ အဖြဲ ့သားးမ်ားးနဲ ့ပင္
တစ္ခါမွ အက်ီ ၤခ်ြတ္လို ့ေရတူတူခ်ိဳ းးခ်င္းးဟာ
ငယ္ငယ္ထဲမွ ယခုထိ မရွိခဲ့

ေရတူတူခ်ိဳ းးဖို ့ေနေနသာသာ အိပ္ေဆာင္ပင္ သီးးသန္ ့ေနရသူ

{ စကားးႏွစ္ခါမေျပာဘူးးး ]

lu _ ဒါ ... ဒါေပမဲ့

{  ဒါ အမိန္ ့luhan  ]

ခ်စ္ရသူ သခင့္ဆီက ေအာာ္သံရယ္ ေျကာက္တာရယ္ ရွက္တာရယ္ ေပါင္းးလို ့ luhan မ်က္ရည္ပင္ ဝဲလာမိသည္အထိ