Siyahtan ibaret bir hayata beyaz olma ,beyazı katma çabası benimki susmuş dudaklara dil sessiz çaresizlere ses olma içgüdüsü kime göre neyi kanıtlama çabası bu manasız bir Savaş'ın kaybedeni olmaktan öteye geçemeyecek bir ruha sahibim bu aralar sıkıntısını haykıramayan sessizliğinde boğulmuş birinin kimsesizliğini anlattım senelerce kiminin yüzüne Kahkahaları yerleştirdi acılarım kimileri boş ve Anlamsız bakışlarını perde etti kendine acıtmalarından öte nefretle baktılar hep sevilmemiş sevmeyi öğrenememiş birine oysa biraz daha anlayabilirlerdi beni hayallerimin Gökkuşağı kadar renklerini bulutların hep kalpleri işaret ettiğini ben Ölmeden önce !!!! düşüncelerim ,insanlar bu kadar acımasız olmadan önce ben henüz son nefesimi ölenlere üflemeden ..!!! Öldüm kimine göre umarsızlığın kimine göre fazla bitmişliğin verdiği güçsüzlükle kendimi kaybediyorum bu aralar elimden ALINAN küçük bir şeker değil bu defa yada soğuk bir gecede üzerimi örten annemin terkedişi değil bu seferki acı sanki sanki olmaya yemin etmiş düşlerim buz tutmuşta tek tek kırmışlar gibi seslerin loşluğu ışıkların sessizliği gibi bir dejavu bu defa ki Islak bir odunun dumanı Tüte Tüte yanmaya çalışması gibiyim ısıtmak yerine üşütmek gibi dumanında boğulmak gibi Yada neyi anlattığını bile anlamadığın cümleleri bir araya getirerek birşeyleri açıklamaya çalışmak bilmiyorsunuz bilemeyeceksiniz yada acıların en büyüğünün yalnızlığında boğulmak susuzluğunda ölmek OLDUĞUNU çünkü siz sevdiğimi sandığım insanlar bir boşluğa haykırdığım kaybettiğim sesim olarak kalacaksınız bana bişey katmayıp aldıklarınızla Karşımda duracaksınız siyahınızın nefret ettiği beyaz olarak kalacağım grilerimi göremeyecek kadar çabasız beni renklendirmek için üşengeç olacaksınız ...!!!!
