BENİ BANA BIRAK

İlk Karşılaşma💑

Bana o gün bir ilham gelmiştiki ,hic gitmediğim bir kafe vardi oraya hic gitmezdim ama ne olduda o gün gitmek istedim.Gittim her zamanki gibi bana cok sıkıcı gelmeye başladı çıkmak için hazırlanıyordum ki orda gözüme takılan bir olay oldu!Olayın olduğu yöne doğru gittim karşımda bir adam duruyordu ama arkası
bana dönüktü olayı anlamadım ve arkamı dönüp tam gidecekken biri kolumdan tutu
"Hanim efendi cüzdanınızı düşürmüsünüz"
Deyişiyle yüzümü ona çevirdim ama adama deyilde arkasındaki kişiye gözüm takıldı orda kendini bile savunamayan bir adama hakaret ediyorlardı bu benim zoruma gitti ve hiç beklemeden oraya gittim
"Ne yapıyorsunuz!😈hiç utanmıyormusunuz kendini bile savunamayan bir adamin üzerine bukadar yürüyorsunuz?"
Adamin yüzünde belirsiz bir endişe gördüm bende yüzümdeki o sinirli tavrı istikrarlı bir şekilde devam etirdim ve adam
"Şey b-ben yani beni yanlış anladıniz ben sadece uyardım yoksa beyfendinin üzerine yürümüyordum " dedi ve adamdan da özür dileyip yanımızdan uzaklaştı
Bende adama yardım etim onu yerden kaldırip yerdeki asaayı alıp ona verdim ve karşimda ki kişinin görme engeli olduğunu gördüm hiç olmadığım kadar sevimli bir tavırla
"Meraba!ben depika yani bana kısaca dips derler sizin adınız nedir "
Diye sordum ve karşımdaki kişinin söylediği beni cok üzmüştü
"Bana neden yardım ediyorsun ben görme engeli olabilirim ama kendimi idare edebilirim size ihtiyacım yok yardımınız ıçin çok teşekür ederim sizin gibiler bizi anlayamaz😢"
Bunu duyduğumda ise bende yalana başvurdum 😐 şoyle bir baktim ve ona
"Demeki seni anlayamam hemi hemde aynı durumda iken belki bilmiyonuz ama bende görme engeli biriyim yani hiç bir şey görmedim"
Bu yalan işinde geçektende iyimdir çünkü okula hep geç giderdim ve hep ilk başvurduğm şey yalan olurdu
Adamın utanmiş gibi yüzünü önüne eydi ve
"Şey özür dilerim ben aslında öyle demek istemedim 😟merhaba benim adım da samrat"dedi o an anladım bu seferde yırtım o gün boyunca samrat la birlikte bol bol gezdik ve samrat bana nerde olduğumuzu sordu ben de
" bombayın en meşur dondurmacıdayız herkes burda dondurma alabilmek için siraya girerler"
Dememle samratın yüzunde şaşkınlık oluştu ve bana
"Sen bunların hepsini nerden biliyorsun hani görmüyordun yoksa bana yalanmı söyledin
😛"şey nerden bilicem ben buraya cok yakın bir yerde oturuyom ve buraları ezbere biliyorum onda yani ve sende bu konuda hayla bana güvenmiyorsun demeki " ilk defa oluyordu bana suçlu olduğum halde karşimdaki kişiyi suçlu cikarmaya calışma cabamdı atadan çok geçmeden samrat benle vedalştı ve yarın tekrar bulumak için rendevolmuştu
ve ben eve gimek icin yol aldim o an yol boyunca hep samratı düşundüm genelde ilk asklara hic inanmazdim ama gercekten varmış çünkü benim için samrat artık çok deyerli biri olmuştu eve gittiğimde karanlık coktan cökmüş ve ay cıkmıştı hemen içeri gidip uzerme eşofman takımı gecirip mutfa gecitim kendime bir bardak kahve alıp yukarı yanı evimin ters katina cıktım orda oturum dolunayı izledim ve bugünü hep düşünmüştüm ve kendi kendime güldüm yarını sabırsızlıkla bekliyordum çünkü samratla buluşucağız evet engeliydi ama normal bir insandan daha mütevaziydi
Kendimi cok rahatsız hisedıyorum nedeni galiba ona yani samrata yalan söylememdi bir ilişkiyi yalan üzerinde kuruyorum resmen ve babaannem hep derdiki
"Yavrum temeli sağlam olan ilişkiye başlaki ilk fırtınada yıkılmasın temelini sağlam atki sırtını rahatlıkla duvara yaslayabilesin çökme korkun olmasın "
Derdi ve ben şuan onun bana yaptığı nasihatin tersini yapiyorum neyse yarın kesin söylicem ona beni anlayacağını düşünüyorum ve yatak odama gidim ısıkları söndürüp uyudum o gün boyunca hep kâbus gördüm nedeni söylediğim yalandı belki de iyi kötü gece bitti sabah olur olmaz gardırobumun kapısını açıp kıyafet seçicektim ama bir sürü kıyafetım vardı hangısını giyineyim diye düşünmeme gerek kalmadan hemen şarap rengindeki bir saarimi alip giydim çünkü geçekten bana yakışıyordu o kıyafetim hemen hic zaman kaybetmeden aynanın yanına gectimki aklima bir şey takıldı ben bukadar süsleniyorum ama samrat beni göremezdiki bunu düşundüğümde ise gözlerimde yaş akmaya başladı nezaman ağlasaydım annem hep bana
"Offf dips yine muslukları sonuna kadar açtın yavrum bir kerede şu muslukları kapata su tasarufu yap "
Annecim gerçekten seni çok özledim jeşke burda olsaydın ve bana biraz nasihat verseydin derken kolumdaki saate baktığımda çok geç olduğunu fark etim ve dahada acele edip kendimi dısarı atım tamDa samratla buluşma noktasına geldiğinde samratı gördüm hemen yanına gidip
"Meraba Samrat senmisin " samrat bana yaklaşarak
"Evet benim dips geldinmi bende sana bir şey söylicektim "
Derken benim gözlerim pörtleşerek ve çok heycanlanlı bir şekilde
"Ne yani ş-şey tabiki öööf yani
Evet ne diyiceksin "
"Diyiceğim o ki ben sana galiba aşık oldum nasıl oldu bilmiyorum ama zaten görmeden sevmek ibadet deyilmiydi ve senden hemen cevap beklemiyorum bu benim sana hisetiklerim sadece bilmeni istedim sadece o "
Bunu beklemiyordum ve şuan gözlerime deyil kulaklarıma inanamıyorum bunu bana daha önce bir sürü erkek söyledi ama hiç biri beni bukadar heycanlandırmadı yinede ona aşıkmıydım hayır benimki sadece bir hoşlantıydı aşk deyildi yani aşk cok güzel bir duygudur diye düşünüyorum
"Şey ben senin bana hisetiklerini ben sana hisetmiyorum özür dilerim bu biraz erken oldu sanki " dedim ama doğrumu etim bilmiyorum sadece böyle uygun gördüm ve babaannem hep derki
"İlişkileri mümkün olduğunca yavaş yürüt yavrum çünkü böylelikle karşındaki kişiyi daha iyi tanıma şansını kazanır "
Bende tam olarak bunu yapcam işte ilişkiyi yavaş yavaş yürütücem bunu söylediğimde samrat bana doğru bir adım attı ve
"Cevabını dört gözle beklicem" dedi
O an aklıma bir şey takıldı eyer gecekten kör olsaydım ozaman beni istermiydi diye cok geçmeden aklımdaki soruyu samrata sordum
"Şey samrat sana bir şey sorabilirmiyim"
"Tabiki canım sor aşkım "
Dediğinde bu canim ve aşkım kelimesini duyunca cok mutlu oldum ve hafif yanaklarım kızardı galiba utandım😳
"Şey samrat eyer beni görseydin yinede beni alırmıydın "
"Tabiki de ben bir defa deyi bin defa dünyaya gelsem yine deni arar bulur gene senle olurdum "
Bunları duyunca nekadar mutlu olduğumu anlatamam size ama mutluluğum kısa sürdü cünkü samrat bir adama carptı ve adam onun görme engeli olduğunu gördüğü halde ona bağırmaya vaşladı en kötüsü onla alay etti yok körler dışarı çikamaz yok körler toplum içine giremezmiş hemen atlayım ona bağırıp cağırdım
"Ne dediğinden haberin varmı ben ce sizin gibi dengesiz insanlar bu topluma giremez çünkü bir insanın duygularını hiç düşünmüyorsunuz bukadar kibirli olmanıza gerek yoktu bu dünya inişli çıkışlidı bu gün biz böyleyiz yarın bir bakarız bu haldeyiz siz hangi hakla böyle davranıyorsunuz " dedim cok konuşurum iyide konuşurum cünkü cok iyi bir avukat olduğumfan kaynaklı bilirsiniz avukatlar hiç susmaz ben böye diyince adam hemen yanımızdan uzaklaştı dingil ne olca bir özür bile dilemedi arkama dönüp samrata baktığımda ise samrat ağlıyordu biliyormusunuz ben ilk defa bir erkeğin ağladını gördüm açıkcası samrat ağlarken cok tatlı oluyordu nasılmı böyle kıpkırmızı ağzı vardı durmadan dudakları titriyordu gözleri kapkara kirpikler upuzun du ve gözler yaş dolunca gözlerinin içi kan dolmuştu
Onu öyle görünce benimde ağlayasım geliyordu hemen teseli etmeye calıştım ama anında sözümü kesti
"Sakın dips beni teseli etme ben bunlara artık dayanamıyorum sürekli kör olduğumu yüzüme vuruyorlar bende artık görmek istiyorum bende artık gittiğim yerlerin güzeliğini görmek istiyorum"
Dediğinde o an bilmiyorum ama ona hastaneye gitmemiz gerktiğini düşündüm samratı alıp hastaneye gittim orda doktorla biraz yalnız konuştum ona samrata gözlerimi vermek istediğimi söyledim doktor bana bunun olabileceğini söyledi ama bu konuda cok iyi düşünmem gerektiğini anlatı bende cok emin bir kararla evet dedim ve samratın yanına gittiğimizde ona bir ameliyat olacağını ameliyat sonucu görebileceğini soyledim samrat bende elimi istedi ve elimi verdiğimde sıkıca tutup
"Bana boş ümit verme benim ameliyata verecek param yok bunun için lütfen beni buna inandırma😢"
"Hayır samrat ben vercem benim param var ameliyat olucaksın ve atık her şeyi görceksin "
"Eyer böyle bir şey varsa sen neden gözlerin için çabalamıyorsun sen neden gözlerini açtırmıyorsun "
Böyle diyince bilmiyorki ona gözümü verdiğimi eyer bilseydi buna izin vermezdi diye düşünüyorüm
Ama birhasa bunlardan yanı sıra artık göremiyeceğim bu benim canımı yakıyordu gözlerim yaş doldu bilmiyorum ama göz yaşlarıma hakim olamıyordum durmadan akıyordu annemin deyimi ile musluk gibi yarın ameliyat olcak samrat görucek artık o gün samratı müşade altına aldılar bende bütün gün samratın başı ucundaydım sabah oldu güneş doğar doğmaz güneşi seyretim çünkü bu son olcaktı güneşi birdaha görmiceğimi biliyorum ameliyat için haxırlandım son kes samratın yanına gittim ve ona her şey güzel olucağını söyledim sonra ameliyata girdiğimizde samrat narkoz nedeni ile baygındı ama nasıl tatlı uyuyordu anlatamam onun alnına bir öpüçük kondurdum ve narkozla beraber bayıldım
Gözlerimi açtığimda ise hiç bir şey göremiyordum her yer kapkaranlıktı
Komik ama eskiden karanlıktan çok korkuyordum ama simdi hayatım kapkaranlıktı 😞
Hemen samratı sordum samrat yanıma geldiğinde ona hemen sordum
"Samrat biz nezaman evleneceğiz"
Samartı cok büyük bir heycanla ağzından çıkan kelimeyi bekilyorum
"Biz evlenemeyiz çünkü senin gözlerin görmüyo ben senin gibilerle evlenemem"
Samratı duyunca buz kesildim nasıl defim kendi kendime resmen yaşarken ölümü tatım ve samratın kalkıp gittiğini hisetim ve samratın kolunu tutup ağlamaklı bir sesle ağzımda şu cümleler döküldü
"GÖZLERİME İYİ BAK İYİ BAK OLURMU"
😞😖😔😿😢