Ankara ya tasinmamizla hayatım bir anda değişmişti. Beş gündür bu sehirdeydik ve ben buraya hâlâ alisamamistim. Bambaşka bir şehirde hayata yeniden başlamak çok berbat hissettiriyordu, hatta bu durumdan ölesiye nefret ediyordum. Ucuz kafelerin masalarina yerlestirilen adi mumlar gibiydim. Ne ortama romantik bir hava katabiliyordum etrafımı geçtim, kendime bile yararim yoktu. Bir anda görkemli salonların şaşaalı samdanlarini süsleyen bir mumdan yüz tanesi beş liraya satılan değersiz ve özensiz bir muma donusmustum. Şimdi içinde bulunduğum ev, ucuz mumların disindaki adi tenekeler gibi beni sinirlandiriyorlardi. Eridikce taşamıyor yavas yavas akip etrafa sacilamiyordum kendi hayatıma bile ulasamiyordum. Peki, tanımadığım bir şehirde sevmediğim bir evde benim işim vardi
