First day of another 'boring' na araw ko sa mundong ibabaw. 'Yung alam mo yun? Parang wala naman talagang saysay 'yong mundo mo. Minsan naiisip ko rin kung may saysay ba 'yong pagpasok ko eh. Kristine Audrey Santos, 19 years old. Grade 11. A honor student ever since.
Pero parang tingin ko, ang boring ng buhay ko. Kada tangap ko ng mga award;medal or such. Ang boring parin talaga. Lumaki ako sa maayos na pamilya. I consider my life as a 'lucky one'. Kasi, hindi lahat ng bata or lumalaki may magandang buhay. Maputing balat at mapayat. Isang perfect one.
Ako ay isang 'uknown author' sa wattpad. Sabihin nalang natin na.. wala akong pangalan dun. Kaya marami ang nagtatanong kung sino ako. Ang mysterious ko daw. Ang pinaka maraming nagbasa ay 'yung My Story.
"Kristine tapos kana ba dyan? Male-late kana oh." that's of course my mom. "Wait up! Bababa nako!sigaw ko. "Bye mom! Love you! Late nako!"
~~~~~~~~
Nakaupo sa isang sulok. That's how my life is. That describes me. Headset on, music is my life.
Nakalimutan ko pala sabihin sainyo i have a friend. Yes i have a friend. Unbelievable right? She is the one and only unkabogable VIC-- Abby.
Napalingon ko sa mga paligid ko.. parang may sinasabi si Abby. "Im sorry?" napatayo sya bigla. "ANONG IM SORRY?! KANINA PA AKO SIGAW NG SIGAW JUSKO." kaya pala, kung ano anong ginagawa nyang actions. "Ano ba sasabihin mo?" nako.
"Kasi kanina, nabalitaan ko dumating na daw sya."
"Sino namang sya yan? You know what, kung isa lang yan sa mga boylet mo, i dont care okay?"
"Sya. Si. JC."
Suddenly, i think my heart suddenly stopped for a while.
What is he doing here?
Nagulat ako kasi may biglang humangin na papel mula sakin..
Hinay hinay lang, hindi naman nakikita ng mundo 'yong paghihiwalay natin.
huh?
Chapter 2
I was not affected when i saw him. I was not.
I was not affected when i saw him with another girl. I was not.
I repeat. I. Was. Not.
Andito ako ngayon sa room namin. All alone. Tapos na kasi ang klase.
Singing- Let me be the one
Let me be the one to break it out so you dont have to make excuses.
Flashback
Back then, i was really happy. I am not what i am today.
"Tine, pwede ba tayong magusap?"
I know.
Haha.
Makikipag break sya.
Pero ang tanga ko.
Umasa parin.
"Gusto sana rin kitang makausap,
JC."
"Anong sasabihin mo Tine?"
"Im breaking up with you."
Mga luhang pinipigilan kong pumatak.
I tried.
Really bad.
But.
Im weak.
