That Day Was A Happy Day // Christmas Special Gift Sekai

Start Of New Love

Eğik şekilde yazılan yazılar Jong In'in ağızından buna dikkat ederek okursanız daha iyi anlayacağınıza eminim.

Lisenin üçüncü yılında Oh Sehun Seul'da bir okula transfer olmuştu. Okula geldiğinden beri hiç kimseyle takılmıyordu. Tek arkadaş dahi edinmemişti. Hakkında asılsız dedikodular çıkmıştı bile. İçten içe arkadaş istesede şartlar gereği olmayacağını biliyordu. Buraya yabancı olmak biraz da olsa işini kolaylaştırıyordu.

Derin bir soluk aldı ve kendi kendine bunun önemli olmadığını birkaç kere tekrarladı. "Umrumda değil. Hiç umrumda değil." Sıkılmışlıkla kendi kendine tekrar etti ve derse odaklanmaya çalıştı. Ama başaramadı. Kendi kendine düşünüyordu. Aslında bir arkadaş fena olmazdı ama o sadece vaktini buraya "öldürmeye" gelmişti.

______________________

Oh Sehun okuluma bu yıl geldi. Ancak geldiğinden beri biriyle takıldığını görmedim. Ah.. Pardon! Kendimi tanıtmayı unutup direk konuya girmeye çalıştım.. Ben Kim Jong In. Ama arkadaşlar bana Kkamjong der. Nedenini az çok anlamışsınızdır. Esmer tenli olmamdan dolayı genelde arkadaşlarım bana böyle seslenir. Ben günlük hayatta gördüğünüz sıradan bir ergenim. Liseye başladığımda saçımı boyattım ve dans kulübüne katıldım. Şuan... Oh Sehun denen çocuğa ilgi duyuyor gibiyim.

-"Hey, Kkamjong! Beni duyuyor musun? Hey!! Aloo sana sesleniyorum baksana buraya."
Bir arka sıradan en yakın arkadaşı Jong Dae sesleniyordu ancak Jong In onu duymuyordu bile. Jong Dae öğretmeni görmeden usulca Jong In'in ensesine bir tane yerleştiriverdi. 

-"Hayal aleminden uyansana aptal herif! Sana sesleniyorum. Ne diye bakmıyorsun." diye çıkışıverdi genç adam. Jong In bir şey anlayamadan arkasına döndü:

- "Yaa! Ne vuruyorsun ki. Dün gece iyi uyuyamadım şimdi de uykum geldi. Sersem bi haldeyim niye zorluyorsun." diyip yalandan offladı. Jong Dae'nin gülümsemesi tüm yüzüne yayıldı.

-"Ne o yoksa yeni gelen çocuğu mu kesiyorsun? Dostum biliyorsun ki o çocuk... Nasıl desem ki... O çocuk biraz şey duruyor." Jong In gözlerini devirdi.
-"Tamam, tamam. Ne diyeceğini anladım. Ancak ona bakmıyordum. Emin olabilirsin." dedi ve sırasına döndü. Dedikleri dinlemek istemiyordu. Düşünmeye devam etti.

Öğle arasında Jong Dae ve bir kaç arkadaşıyla okulun arkasındaki büyük ağacın gölgesinde oturuyorlardı. Chanyeol hiç susmayacak gibi konuşuyordu. Birden tüm ciddiyetini takındı ve;

-"Sehun hakkında denilenleri duydunuz mu? Sanırım babası mafya gibi bişeymiş ve polisten kaçmak zorunda oldukları için buraya gelmişler. Tekrar gidecek diyorla-.." Baekhyun dayanamadı ve söze atıldı.

-"Hayır, hayır. Channie cidden bu kadar saf olduğumuzu mu zannettin? Kimse böyle bişey demiyor ve herkes onun hasta olduğunu söylüyor. İzlediğin animeleri bize yutturmaya çalışma." Jong In şaşırmış bir vaziyette

-"Hasta mı?" diye sordu.
-"Evet. Sanırım ciğerlerinde sorun varmış. O yüzden böyleymiş falan.. Öyle diyorlardı yani biz de tam bilmiyoruz. Yemekhanede konuşurlarken duymuştuk." Jong In onaylar biçimde kafasını salladı.

Birden Jong Dae başka bir konuya geçiş yaptı. Diğerleri de onu takip etti. Jong In gözleriyle etrafı arıyordu. Ancak aradığı şeyi bulamıyordu.

Jong In, Sehun'u gözleriyle takip ediyordu. Onu ilginç bir makinaymışçasına izliyordu. Her hareketini sanki daha önce hiç bunu yapan birisini görmemiş gibi hayretlere düşüyordu. O gün okuldan sonra arkadaşlarıyla takılmak yerine eve dönmüştü. Kendini yorgun hissediyordu. Odasına çıktı ve yatağına uzandı. Yatak odasının penceresinden parlak güneş ışığı huzmeleri süzülürken, Jong In tavana gözlerini dikip düşünmeye başladı. "Hmm.. Oh Sehun. Okulda kimseyle konuşmuyor. Okul bitince eve gidiyor ve beden eğitimi dersinde bir köşeye çekilerek kitap okuyor. Sağlık sorunlarıyla ilgili dedikodular yayılmaya başladı. Ama kimseyle konuşmadığı için gerçek sır gibi saklı..." yatağının sol tarafına döndü ve eliyle kalbini tuttu. "Öte yandan.." duraksadı, gözlerini kapattı ve hafifçe gülümsedi. ".. çok güzel gülümsemesi var." O haliyle uyuyakaldı.