Gökyüzünü kara bulutlar sardı..
Hepsinin içi de dolu dolu, onca zaman içlerinde sakladılar...
Tıpkı cam kenarında oturan melek yüzlüm gibi..
Işte yine orada oturuyor, gözlerinden yine yaşlar akıyor..
Yine kim ağlatı seni melek yüzlü, neden ağlarsın..
Karşına gecip bu soruyu sormak ve gözlerinden akan yaşları silmek isterdim...
Sağnak sağnak yağmur yağmaya başlar..
Bilirmisin melek yüzlü her bir yağmur tanesini bir melek indirir dünyaya...
Meleklere söylesem senin de yüzüne koysunlar birer yağmur damlasi, yüzünden akan yaşlar yağmur damlaların arasında kaybolsun...
Ne olur ağlama melek yüzlü, sana ağlamak yakışmıyor..
