Hoofdstuk 3

97 8 1
                                    

De wekker ging af. Lola werd voor de eerste keer sinds een lange tijd wakker met een lach. Vandaag was dan ook de dag waarop haar leven zou veranderen. Altans dat was de bedoeling. Toen ze naar onder ging was haar oma nergens te bespeuren. Ze dacht dat ze in haar bed lag dus ze maakte haar tas en vertrok naar de studio. Eenmaal aangekomen, werd ze al direct naar binnen geroepen. Voor dat ze op de stoel ging zitten, maakte ze nog een foto van hoe ze er nu nog uitzag. Er kwamen ineens heel veel mensen op haar af. Visagisten, kapsters, mensen van de mani- en pediure enzovoort. Ze kon het nauwelijks geloven dat ze er vanaf straks bij kon horen. De kapsters begonnen aan haar haren. Hier en daar een stukje af, een ander kleurtje erop, een nieuw model, het was geweldig. Ze droeg nooit make-up, dus toen de visagisten begonnen vond ze het nogal ongemakkelijk zitten. Ze kreeg ook een heel nieuwe stijl. Er waren mensen die haar hielpen met nieuwe kleren kiezen die ze dan mocht houden. Ze kleedde zich aan. En daar was het grote moment aangebroken. Ze zou zichzelf zien in de spiegel. Ze draaide zich om en staarde een lange tijd naar de spiegel. Ze was zo mooi, het was niet te geloven. Zelfs haar snijwonden waren helemaal weg. Tegen de avond ging ze terug naar huis met een totaal nieuwe look. Ze kon niet wachten om het aan haar oma te laten zien! Ze kwam binnen en ze zag dat alles nog net hetzelfde was. Geen spoor van haar oma. Ze maakte zich zorgen en ging naar haar kamer. Gelukkig, haar oma lag in bed. Lola ging dichter bij voor haar wakker te maken maar ze werd maar niet wakker. Uit paniek belde ze de ziekenwagen en ging met de wagen mee. Ze had zich bijna dood gedronken! Haar oma was het enige wat ze had, dus als haar iets overkwam, moest ze naar een weeshuis. Dat is wel het laatste wat ze wou. Lola bleef in het ziekenhuis slapen, maar de toestand van haar oma verslechterde alleen maar. Dagen gingen voorbij. De meisjes op haar school vonden haar look geweldig en begonnen met Lola te praten. Maar natuurlijk waren er een paar die stik jaloers waren en die er alles aan deden om van haar leven een puinhoop te maken. Lola die vrienden had, Lola die lachte, Lola die erbij hoorde. Nooit gedacht dat in 1 dag, haar leven zo fijn kon zijn. Op een schooldag werd ze uit de klas geroepen door de directeur. Ze vertelden haar dat ze dringend naar het ziekenhuis moest gaan, wat ze ook deed. De dokters vertelden haar dat haar oma kanker had. Lola was zo in paniek omdat ze al die medicatie en hulpmiddelen niet kon betalen. Ze ging al wenend naar huis en zag een nieuwe advertentie : " Heb jij een speciaal talent en ben jij bereid om iedereen omver te blazen? Doe dan zeker mee met deze talentenjacht en win maar liefst 50.000 euro! " Dit was haar kans. Ze moest wel, het was het enige wat ze kon doen. Ze schreef haar in, deed auditie en wachtte op een antwoord. En inderdaad ze was door. Ze was zo blij! Dagenlang oefende ze. Ze schreef nieuwe liedjes en gaf de moed niet op. Ze moest en zou winnen.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 02, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

LolaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu