Bir taraftan koşarken bi taraftan da hala arkamdan geliyor mu diye arkama bakarak ilerliyordum. Zaten sakar olduğum uluslararası bi gerçekken bi de böyle arkama bakarak koştuğum için tamda benden beklenildiği gibi yere yapıştım Allahtan okulun bu tarafları sakin de bu halimi gören olmadı yada sanırım erken konuştum iguana kılıklı Samet karşıma geçmiş karnını tuta tuta gülüyordu. ellerim ve dizim acimisti ama bu karşıma geçmiş guluyordu hem ne var yani arkamdan o kadar kosacak alt tarafı internet pakedini birazcicik azıcık bitirdim. Oha şimdi bende bi düşündüm de gerçekten kötü bi şey yapmisim. Bana yapılsaydı katil olurdum heralde.
Samet hala guluyordu. Yerden kalkıp pardesumu duzelttim.
- Samet kes gülmeyi ya ben burda yere yapismisim canım acimis sen hala guluyorsun
Dilimi şaklatıp devam ettim
- bide kardeş dedik bagrimiza bastık.
Samet gülmeye devam edip
- bak gordunmu ebrar bana bulaşınca başına neler geliyor bi daha bana bulaşmazsın artık dedi
Yerden kalkıp ayaklarımı yere vurarak ordan ayrıldım aslında asıl amacım dustugume gülmesine kizmisimda trip atiyomusim ayağına elinden kurtulmaktı. Sanırım başardım da Allahım zekimiyim neyim yaa yada bizim Samet biraz saf bilemedim.
Bana göre insanın sahip olabileceği en güzel şeylerden biri de kardeş gibi olduğu arkadaşlarınin olması ve ben buna sahibim çok şükür. Sinifimda herkesle çok iyiyim ama Zeynep, samet, tuna benim için çok farklı yani onlar biraz daha öte. Kardeş kategorisinde. Aslında öğrencilik hayatımın en güzel yıllarını yaşıyoruz diyebilirim.
Su an 12. Sınıfın son üc haftasına girdik. Her öğrencinin hayalini kurduğu bi eğitim öğretim sistemi kurduk kendimize. Derslere geç gir erken hiç kimsenin umrunda değil, gerçi derslerimizin çoğu bos.
Su an rahatiz falan ama ygs sınavı aciklanırken ölüyorum sandım. Uzuuun bi zamandır hayalini kurduğum Marmara ilahiyat fakültesini kazanamasaydim kendimi kardeşimin igrençli espirilerine maruz bırakıp intihar etmeyi dusuniyordum. Ama çok şükür kıl payida olsa kazandım bunu söylemeye bile layık görmuyorum kendimi ama yıllar önce hafızlıgımı bitirdim. Su anki hayatim ona layık değil ama inanın pişmanlığı var içimde. Tabi ki kuranı kerim çok yüce bi kitap ona tazim ve hurmetin sonuna gelinmez ama İnşallah bi gün ona layık olabilirim su günaha batmış ömrümü onun hurmetine biraz olsun düzeltebilirim. Marmarayida en çok bu yüzden istiyorum. Dinini tebliğ edebileceğim ve öğrendiklerimi yapabileceğim en yüksek yere varmak istiyorum bunun için en uygun yer de Marmara. Gerçekten çok çalıştık bütün sınıf olarak yoğun stres altındaydık ama çok şükür herkes istediği yeri tutturdu tabi bi kaç kişi var ama onlarda kötü denilemeyecek bi yerlere yerleşti. şimdi o zamanların rövanşı gibi oldu yani.
O zaman kendimden bahsedeyim birazcık da. Ruh yapısı çok değişken bi insanım hatta iki ruhlu da diyebiliriz biri böyle oturaklı hanım hanim, düşünceli, diğeri hareketli kıpır kıpır, ama beni pek taktıkları soylenemez kendi kafalarına göre takılıyorlar bi bakıyorum sakin sakin oturuyorum, böyle inanılmaz asilim sonra bi bakıyorum utanmasam koltukların tepesine çıkacam öylede tuhaf biriyim işte. Aman neyse işte Allahtan bu son derste sametle daha fazla uğraşmak zorunda kalmayacam. Esyalarimi toplamak için sınıfa doğru hızlandırdım adımlarimi. Sınıfa girdiğimde Zeynep hala tek parçamiyim diye şöyle bir süzdu beni sonra yanıma gelip
- kızım sen delimisin insan insana yapmaz bunu valla Samet yine sakin davrandı dedi
- aman naptim ya sadece çok sevdiğim tesettür giyim sitesini gorunce dayanamadım gezindim azıcık birazcicik ne var yani oparatorde sıkıntı var bence o kadar çabuk bitermi net.
