Poradnik Jeździecki.

Język znaków

     Zaprzyjaźnione zwierzaki w tym przypadku konie wzajemnie się pielęgnują, drbią zębami koledze lub koleżance kłąb, szyję albo grzbiet, pasą się obok siebie, razem chodzą napić się wody. Końskie przyjaźnie utrzymują się przez wiele lat.

     Współczesne konie nie tworzą już tabunów jak kiedyś.
 
     Nierzadko w stajni mieszka tylko jeden samotny koń. Ale pamiętajcie nasze wierzchowce lubią towarzystwo przedstawicieli innych gatunków, ale to w stadzie czują się najlepiej.

     W przypadku nie porozumień konie najwcześniej się nawzajem straszą, np. kładąc uszy po sobie, rzadko ze sobą walczą.
     Wyjątkiem są walki ogierów o klacze, jednak ich uczesnicy nie chcą wyrządzić drugiemu krzywdy, lecz jedynie uzyskać przewagę: ogiery wspinają się wtedy innymi słowy dębują i starają się przyprzeć przeciwnika do podłoża.

     Na przejażdżkę warto zabrać dwa konie, które się lubią. Jeśli nastąpi sytuacja, w której podczas przejażdżki spłoszył się jeden koń, a za chwile inne, to właśnie w tym momencie zadziałał instynkt stada. Zachowały go wszystkie zwierzęta, tagże te chodzące pod siodłem.

     O pozycji w stadzie wcale nie decyduje jego wielkość ani siła fizyczna. Liczy się pewność siebie, doświadczenie i gotowość do walki.