Wala na siguro talaga?
Sabagay una pa lang wala naman talaga diba.
Ako lang 'tong si tanga na umasa.
Pinipilit ko namang mawala na talaga, pero di ganun kadali na kalimutan ka.
Sinanay mo kasi ako sa bagay na wala pa lang kahulugan mula umpisa.
Bakit nga ba?
May mali ba?
Aaminin ko, hindi ako nagsabi sayo pero lahat naman ipinaramdam ko.
Maaring kinapos ako sa salita, ngunit hindi sa gawa.
Sa ngayon mahal masakit pa.
Alam ko namang kakayanin ko ito, pero nasasaktan ako sa pagsuporta mo.
Wala ba talaga?
Kahit konti wala?
Hanggang kaibigan na lang ba?
Ang sakit naman pala.
Salamat nalang sa magagandang ala-ala na dulot mo.
Sa mga panahong napapasaya natin ang isa't-isa.
Sa mga tawa at iyak na nasaksihan nating dalawa.
Sa boses mo na mamimiss ko ng sobra.
Mula ngayon, hindi na ako makikinig sa mga paborito nating kanta.
Hindi ko na rin papanuorin ang mga palabas na napagkakasunduan nating dalawa.
Hindi na ako mag-iisip na may posibilidad na baka maging tayo pa.
Hindi na din ako aasa na baka magtext, chat o tatawag ka pa.
Hindi na talaga. Ngunit mahal, titigil lang akong ipakita pero di ibig sabihin na titigil na akong mahalin ka.
Alam ko naman na masaya ka na sa iba.
Na napapasaya ka nya higit pa sa napapangiti kita,
Sana malaman mo na kahit ang sakit-sakit na, kahit papaano masaya na rin ako para sa inyo,
Dahil yun naman talaga ang dahilan diba?
Para saan pa at nasasaktan ako kung hindi ka naman magiging masaya sa ibang tao.
Maaring mas pinili kong lumayo,para sayo.
Para sa karagdagan parte ng bahaging ito,
Magkumento kamang at aking gagawin ito para sa inyo
