Ps: Bago ako magsimula ay itong tulang ito ay base sa aking maging karansan at makumento lamang kung inyong nagustuhan. Enjoy reading
Bakit sa daming pedeng gawin at sa damjng tao ako pa ang kailangan mag sakripisyo satin dalawa?
Puot at Galit ang taglay ng magulang mo ang nakikita ko sa kanila
Bakit sa tuwing may kamalian ikaw ako ang nagdurusa at nag sasakripisyo?
Sakripisyo ba talaga ito? or Tadhana na talaga ba ito?
Bakit sa daming tao ako pa ang mapili mo?
Ano ba na meron ako na wala sila?
Ako itong mahirap at sila na mayaman,
Pero ugali ko ay mabuti kaysa sa ibang tao
Di ko sinasabi na wala akong nagagawang kamalian
Pero gabi gabi ako nagiisip bakit sakin nakatuon ang mga mata ng magulang mo pag may mali ka
At parang tila akoy hinuhusgahan sa isip nila pero di lang sinasabi
Sakripisyo or Tadhana?
Nakakalungkot man isipin na ganun ang tingin nila sakin
Pilit kong dinadaan sa tawa at tinatago sa harapan mo upang di mo mapansin ang sakit na naratamdaman ko
Bakit? Bakit? Bakit ganito???
Tuwing gabi naluluha ang aking mga mata sa tuwing naalala ko ang mga salitang
"Iresponsable ka"
"Walang modo"
"Immature"
"Isip bata"
"Pahamak sa anak ko"
Bakit ganyan ang bukang bibig nila sakin?
At bakit ganon? Ikaw itong may mali sakin nagagalit?
Di ako makaimik sa kanila dahil may respeto ako
Pero tila ang aking katauhan at dignidad ay unting unti nawawala sa tuwing sasabihan ng di kaaya ayang salita
Tinadhana ba ito para sakin?
Or Sadyang mapaglaro ang kapalaran
Napaka sakit man isipin pero itatago ko na lang ito at pilit kong kalilimutan
Di ko man lubos maisip kung ano ba sakanila ako at ano ba ako sa kanila para sa anak nila
Tila dignidad ko'y nawawala na sa tuwing maiisip at mapapagalitan kahit di ko ginawa
Bakit sa daming pagkakataon sa labas at ipahiya ako sa mga taong nakapaligid sa plaza
Ganon na ba ako kasalbahe?
Pilit kong iniintindi ang sitwasyon at pili akong nagsasakripisyo pero minsan naiisip ko
"Suko na ako at Di ko na kaya...... Gusto jo na mawala"
