Nakakapagod ipakita na okey lang ako
yung hindi ako nasasaktan
yung wala akong pakialam sa paligid ko
Hindi nila alam sa bawat ngiti ko may luha sa loob
sa bawat tawa ko may lungkot na nakatago
Ayoko ipakita na mahihirapan ako kase ayoko malaman nila na nasasaktan na pala ako na hindi ko na pala kaya na ang sakit sakit na
Na kahit gustong gusto ko na umiyak ayoko ipakita ang luhang gustong gusto kong ilabas
Mas gusto kong itago ang totoong ako
Ako yung taong nakasuot ng isang maskara na hindi ko pwedeng tanggalin
hindi pwedeng tanggalin kase makikita nila ang totoong ako
Makikita nila kung ganon ako kahina
kung ganon ako nasasaktan
kung ganon ako nahihirapan
pinapakita ko na kaya ko, pero ang totoo hindi ko na pala kaya na sobra na akong nasasaktan
Hanggang kelan ko dapat ipakita na hindi ako nasasaktan?
hanggang kelan ko dapat ipakita na okey lang ako?
hanggang kelan ko ipapakita na matapang ako?
hanggang kelan ko sasabihin sa sarili ko na okey lang ako?
hanggang kelan ko susuotin ang masayahin, matapang na maskara na to?
na sa likod ng maskara na to dun nakatago lahat
Lahat lahat ng sakit,
Ang daming ko tanong sa sarili ko,
na kahit ako mismo hindi alam ang sagot
Kaya ko pa kaya?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hiiiiii, First story ko po to kaya WAG MASYADONG MAG EXPECT okey?
pero promise gagandahan ko to.
Geh. Enjoy reading
