The Feelings We Lost

Prolouge

"Heyyy PD! Wassup!" Bati ni Kintin ang kasama ko sa banda. Tinap niya ang balikat ko

"I'm fine.. so what brings you here?" Tanong ko. Andito kasi ako sa recording studio ng management na humahawak saamin. Day off niya ngayon

"Nothing. Napadaan lang tska chinecheck ka lang kung okay lang ka lang dito

"Ano nakain mo at ang concern mo saakin ngayon?" Pinagliitan ko siya ng mata

"Hehehe. Wala. Napagutusan lang"

"Sino naman?"

*phone ring*

"Yes hello?" Sagot ni Kintin sa phone niya...

Save by the bell kintin..

"Ahh yea sure. Im on my way. Bye!" Then she hanged up

"Bye PD he he" at nag wave siya saakin

"Nakatakas ka ngayon ahh!!" Sigaw ko

Nakatakas siya sa tanong ko. Sino namn kaya ang nagpapacheck saakin sa ganitong oras???

Im here ngayon sa studio para maayos tong bagong kanta na kinompose ko

But suddenly.. may luhang tumulo sa pisngi ko

Pinunasan ko naman.. kasi I dedicate this song sa isang guy na mahal na mahal ko.. pero hindi niya alam

"Paano mo ba ako mapapansin?"

Title ng kantang sinulat ko.

Its already 6pm.. and finally tapos na din. Recording nalang ang kulang

Nasa labas na ako ngayon ng building nag aantay ng taxi. Coding kasi ngayon kaya di ko madala ang kotse ko

May napansin akong lalaki sa di kalayuan nakatingin siya saakin. At naka smile. Hindi ko makita ang mukha kung sino pero I think hindi siya masama

Pagtingin ko ulit wala na siya.. kasi may dumaan na sasakyan

Who's that guy???

At nakaramdam nanaman ako ng lungkot dahil namimiss ko siya...

Sana alam niya ding namimiss ko siya..

Mahal ko siya may mahal naman siyang iba hayyy

Umaasa pa rin akong mapapansin niya ulit ako. Mag cacare siya ulit saakin

Oo masakit umasa pero mahal ko e. Kaya kahit masakit titiisin ko..