PROLOGUE

12 0 0
                                    

"FASTER!!"

"MOVE!!"

"FUCK!!"

"RUN Heba run!!!!"

Mga Salitang naisigaw namin Habang tumatakbo papalayo sa Mga Zoombies na humahabol sa amin.

Im so Tired.

Di na kaya ng katawan ko.

Baka mapahamak pa sila ng dahil sakin

I suddenly Stopped.

"Heba!! Come on! Malapit na tayo." Sigaw ni Top habang tumatakbo papalapit sa akin.

"No top! Kayo nalang. Iligtas nyo ang sarili nyo. Protektahan nyo ang kapatid at ama ko" I said while crying

"What are you trying to say??! No heba I wont leave you!!" Sabi nya pa sabay hatak saakin.

Natigilan naman sya sa paghatak ng napapansin nyang Hindi ako nagpadala at napunit nya ang balat ko.

Hindi ko ininda ang sakit ng aking katawan. Walang mas sasakit pa sa Aking nararamdaman.

Hindi ko sila kayang iwan.

Ngunit wala akong magagawa.

Yun parin ang aking patutunguan



"He--heba" bahaygang tumulo ang luha nya.



BAKIT NANGYAYARE ANG LAHAT NG ITO?

SINO ANG MAY PAKANA?

INFECTION

EXPOSURE

DEHYDRATION

HUNGER

DISTRACTION


LAHAT NG ITO AY NANGYARE NA......

BUT .

THERE IS

"NO CURE"

#NOCURE
#NC

NO CURETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon