Ep-1
ခုခ်ိန္ထိအိပ္ယာမထေသးပဲအိပ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႕အိပ္ယာ
ေဘးမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္းသူ႔ကိုယ္ေလးကိုဆြဲမကာ
ရင္ခြင္ထဲဖက္ထားလိုက္တယ္
Mark-ထေတာ့
Kun-အြန္း ခန
Mark-မရဘူးေလေက်ာင္းခ်ိန္ေနာက္က်ေနၿပီ
Kun-မသိဘူးကြာ
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကထြက္ၿပီးအိပ္ယာေပၚျပန္ၿပီး
ေမွာက္အိပ္သြားတဲ့သူ႔ကိုဆြဲေပြ႔ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲ
ထည့္ေပးလိုက္တယ္
Mark-မရဘူးkunလဲေက်ာင္းသြားရမယ္ကိုယ္လဲ
အလုပ္ေနာက္က်လိမ့္မယ္
Kun:အဲ့အလုပ္ကkunထက္အေရးႀကီးေနတာလား
Mark:အဲ့လိုေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲkunရဲ႕ထပါကြာ
မဆိုးနဲ႔
Kun:မနက္စာျပင္ၿပီးၿပီလား
Mark:အင္းkunႀကိဳက္တဲ့ဟာေတြပဲလုပ္ေပးထား
တာ
Kun:ဟုတ္လားဒါဆိုထြက္ေတာ့ေရခ်ိဳးလိုက္အုန္း
မယ္
Mark:အၾကာႀကီးလုပ္မေနနဲ႔
Kun:အြန္း
သူ႔ပါးေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းၿပီးအိပ္ယာေတြသိမ္းေန
လိုက္တယ္ခနေနသူထြက္လာရင္၀တ္ဖို႔အက်ႌေလးလဲ
အဆင္သင့္ထုတ္ေပးထားလိုက္တယ္
Kun:ဘာလို႔ဒီအက်ႌလဲဒါႀကီးမ၀တ္ခ်င္ဘူးဒီ့ျပင္ဟာ
ထုတ္ေပး
Mark:ok okေကာက္ေတာ့မေကာက္ပါနဲ႔ကိုယ္
ျပန္ထုတ္ေပးမယ္
Kun:ျမန္ျမန္
..................
Kun:ညေနက်ေစာင့္မေနခ်င္ဘူးေနာ္ေစာေစာလာ
ႀကိဳ
Mark:အြန္းပါစာလဲေသခ်ာလုပ္အုန္း
Kun:အြန္း တာ့တာ
သူေက်ာင္း၀င္းထဲ၀င္သြားတဲ့အထိကြၽန္ေတာ္လိုက္
ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ကြၽန္ေတာ္ဒီကေလးေလးကို
အရမ္းခ်စ္တယ္သူကြၽန္ေတာ့အေပၚဘယ္ေလာက္
ဆုိုးဆိုးပါကြၽန္ေတာ္ကလဲအဲ့လိုဆိုးတာေလးေတြ
ကိုပဲခ်စ္ေနရတာမိဘေတြဆံုးသြားကထဲကသူ႔ကို
ကြၽန္ေတာ္ပဲေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့တာပါကြၽန္ေတာ့္ကို
Ommaတို႔က ကေလးမရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး
ေမြးစားခဲ့ေပမယ္4ႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ
Kunကိုေမြးခဲ့ေပမယ့္ommaတို႔ကတကယ္စိတ္
ထားေကာင္းတဲ့သူေတြပါကြၽန္ေတာ္အေပၚသားရင္း
နဲ႔မျခားခ်စ္ခဲ့တယ္ကြၽန္ေတာ္နဲ႔kunတို႔528ထက္ပိုတဲ့
1500အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တာကိုလဲommaတို႔လက္ခံေပးခဲ့
ေပမယ့္ommaတို႔ကေလာကႀကီးထဲကေနအေစာႀကီး
ထြက္သြားက်တယ္အဲ့ကထဲကကြၽန္ေတာ္kunအေပၚ အရင္ကထက္ပိုခ်စ္ခဲ့တယ္ကြၽန္ေတာ့္မွာတြယ္တာစရာ သူတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတာေလ
