simdi nasıl baslasam,nerden baslasam bilemiyorum ama baslıcam evet.
baştan sona hikayemizi,
tatilden gelmiştim,arkadasımın yanına gittim. arkadasımın oturdugu sitede oturuyoduk,bi çocukla karsılastım. hoşlanmaya basladım büyük aşkım orda baslamıstı sanırım. nasıl oldu bi anda ben de bilmiyorum. ha işte ondan sonra hep karşılasmaya basladık
ben triplere girdim tabi
"sevgilisi vardır,benim gibi bi kezbanı o napsın?" filan gibisinden onun üzerinden aylar geçti ve en yakın arkadasımın sevgilisinin arkadası oldugunu ögrendim
her bulusmada sevgilisiylee oluyodu yada yaptıklarını anlatıyodu
içim parçalanıyodu benim,kalbim kırılıyodu
kızın sacını basını yolasım geliyodu,ay salak mıdır nedir bilmiyorum.
"önümde o cocukla nasıl sarılırsın,gelir o sarılmana sıcarım" diyesim geliyodu içimden
ama yapamıyodum,sevgilisi yanında sevdigim erkek orda,olay yaratırsam onu tutar benden uzaklasırdı
böyle olsa daha kötü olurdu ama olmadı Allah'a şükür.
ha neyse işte,bi gün bu bana yakın davranmaya basladı,
kolunu omzuma atmalar benimle konusmaya çalışmalar
şasırdım ben tabi, "noluyo ulan,kafayı mı yedi bu cocuk" diyodum içimden,megerseem beenden hoşlanmaya başlamıs
ondan sonra eve geçtik biz arkadasımla
benim sevgilimin olup olmadıgını sormaya filan başladı,ilgilendigim birinin olup olmadıgını sormaya basladı,ben de böyle agırdan alıyorum tabi,ama evde yapmadıgım dans kalmamıstı,mal mıyım ben ya neyse,sonra benimle bulusmak istedi gittim,eski sevgilisi geldi ayrılmıslar kız depresyona girmiş filan
sarıldı sarıldı durdu mal karı
işte sevgilisi gitti beni cagırdı
"sen benden hoşlanıyosun,ben de senden hoşlanıyorum"
"evet,aynen öyle."
"biraz ani olabilir ama benimle çıkar mısın?"
"sarılabilir miyim?"
-sarıldık-
"cevabım evet." dedim ve yürümeye basladık,o kadar çok yürüdük ki bacaklarımda derman kalmamıstı.
On Altı Kasım'ı çok seviyorum,bana onu getirdi.
iyi ki getirdi *-*
