Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"อะไรเนี่ยฮันบินจะไปไหน แล้วจุนฮเวกับน้องฉันล่ะ"
"นี่ฟังกันหน่อยไหม เมาแล้วหรอ"
ร่างเล็กที่โดนลากออกมาโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรก็เดินตามมาตามทางจนถึงลานจอดรถ ร่างสูงที่เป็นคนลากเขาเข้ามาไม่ได้เอ่ยปากอะไรออกมาได้แต่ลากเขามาอย่างเดียว จนมาถึงรถของฮันบินที่จอดเอาไว้
"นี่ฮันบินเป็นอะไรทำไมไม่พูดอะ...."
ร่างเล็กที่ถูกดันตัวให้พิงกับรถและโดนคร่อมโดยร่างสูงที่เอาแขนยันรถไว้กำลังจะเอ่ยปากถามแต่เหมือนจะไม่เป็นดังหวัง ปากเล็กถูกครอบครองด้วยอวัยวะเดียวกันของอีกฝ่ายด้วยจังหวะที่หนักหน่วง ฮันบินไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เขาจูบกันมาหลายครั้งแล้วเขารู้ดี ริมฝีปากและลิ้นทำงานประสานกันอย่างไวจนน่าสงสัย ฮันบินรุกแรงจนเขาแทบหมดลมหายใจ แต่ถ้าถามว่าขัดขืนไหม ก็ไม่นะ
จากปากที่ประสานกัน ลิ้นแลกด้วยลิ้นหยอกล้อกันในโพรงปากของกันและกันอย่างไม่ยอมใคร จังหวะของจินฮวานที่เคยตอบรับอย่างเนิบนาบก็ถูกเร่งไปตามอารมณ์ของฮันบินที่ชักนำ ปากของร่างสูงค่อยๆถอนออกขยับไซร้ไปตามแก้ม กรอบหน้าและค่อยๆลงไปตามคอตามจังหวะ ดูดดื่มมันอย่างกับไอศกรีมรสหวาน สร้างรอยแดงบางๆให้ร่างเล็กเล็กน้อย ใบหน้าของร่างสูงที่ดูจะใหญ่กว่าร่างเล็ก แต่แปลกที่พอดีกับช่วงคอของอีกฝ่ายอย่างน่าประหลาดใจ ใบหน้ารับกับตรงต้นคอของจินฮวานอย่างพอดี ปากและสันจมูกซุกไซร้อยู่บริเวณนั้นอย่างไม่หยุด จินฮวานที่โดนกระทำเช่นนั้นก็ได้แต่พาดแขนและจิกลงไปบนแผ่นหลังกว้างเชิดหน้าขึ้นไปตามอารมณ์
