"ဒီလိုႏူးညံ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြေနာက္မွာ...မင္းပံုရိပ္ေတြကပ္ပါလာတိုင္း........ရင္ဘက္တစ္ခုလံုးစုတ္ျပတ္သတ္သြားပါေစ....ငါဒီခံစားခ်က္အေပၚမွာ ရူးသြပ္ေနမွာပါပဲ..."
"...."
"Hello say!!!"ဆိုသည့္ရဲလြင္၏ျပတ္ေတာင္းေတာင္း replyျပန္သံကို ၾကားေနၾကအတိုင္း ထက္ေန ၾကားလိုက္ရသည္။ၾကားလိုက္တိုင္းလဲ မ်က္ခံုးကပင့္မိၿပီး ပြင့္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာက ေျပာဖို႔ ဟန္ ျပင္မိသည္ ။ ဒါေပမဲ့ ထံုးစံ အတိုင္းပါပဲ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေပ။"ဟိုေလ... ဟြာ..."ဟုသာေျပာမိၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ စိတ္တိုမိသည္ ။
"ဟာ...ကြာ....လာျပန္ၿပီ။ေဟ်ာင့္ေရ ျမန္ျမန္ေျပာပါဟ ဒီမွာ...ကားေပၚတက္ေနလို႔"ဟူေသာ စိတ္မရွည္သည့္ေလသံကို ထက္ေနအေၾကာင္သားနားေထာင္ေနမိသည္။
"ေအး..သားရီး ငါ ..ထက္ေန...."ဟု ထစ္ထစ္အအႏွင့္ ထပ္ပီး အခ်ိဳးမေျပ ေျပာမိသည္။ပီးမွ ကိုယ့္နဖူးကိုယ္ ျပန္ရိုက္မိကာ ဟိုဘက္က ဆက္ေျပာလာမည့္ကို နားစြင့္ေနမိသည္။
"ေအး...ဘာဖစ္လို႔လဲ..."ဟိုဘက္ကေလသံၿငိမ္သြားသည္ ၾကည့္ရတာ ကားေပၚတက္ၿပီးၿပီထင္သည္။ တစ္ကိုယ္ေရ တြက္ဆေနရင္း....
"ေဟ်ာင့္...မင္းအခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ...."ဟု ေမးၾကည့္မိေတာ့...
"ငါအခု....မွာသင္တန္းက ျပန္လာတာာ...ဘာလို႔လဲ "
ထိုအခါမွထက္ေနက..."ငါလဲ အခု.....မွာ မင္းအားရင္လာခဲ့ပါလား...ငါတစ္ေယာက္ထဲ..ပ်င္းလို႔."
ရဲလြင္:"ေအးၿပီးေရာ..လာခဲ့မယ္ေလ..အာ့ေလးေျပာဖို႔ကို အဲ့ေလာက္ျဖစ္ေနတာဟလား မေျပာဖူးတဲ့လူေတြက်ေနတာပဲ.."ဆိုေသာ တရစပ္ရန္ေတြ႕သံမ်ားကို သြားေလးအၿဖီးသားႏွင့္နားေထာင္ရင္း...
"ေအး..ေဆာရီး..ငါဖုန္းသိပ္မေျပာတတ္လို႔..ဒါပဲကြာ"ဟု အသံေလးတိမ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။တကယ္ေတာ့ မေျပာရဲတာ..replyေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ေသာက္လက္စအေအးခြက္ကိုလွမ္းယူပီး ပိုက္ကိုစုပ္ရင္း မွန္ အျပင္ဘက္ကိုလွမ္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴျဖဴ သြယ္သြယ္ႏွင့္ ဆံပင္အကုတ္ႏွင့္ဂါဝန္အၾကပ္ဝတ္ထားသည့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲဝင္လာသည္ကို ေတြ႕မိသည္။ဘာရယ္မဟုတ္လွမ္းၾကည့္(လွမ္းငမ္း:3)ေနရင္း "ရဲလြင္သာဆိုသေဘာက်မွာ"ဟုေတြးမိသည္။
ဘာကိစၥရဲလြင္ကို ေတြးေနမိပါလိမ့္ဟု ကိုယ့္ဘာသာေတြးမိရင္းေခါင္းတစ္ခ်က္ခါလိုက္ကာ မုန္႔ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့..
"ဒီခံုေလးယူလို႔ရလားဟင္"ဟူေသာအသံႏွင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုကေလးမ...
"Awwwမရဘူးဗ် ဒါလူရွိတယ္...ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းလာေတာ့မွာ"ဟုေျပာလိုက္မိသည္ သို႔ေသာ္ဆိုင္ထဲကို ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ လူအျပည့္"ဟုတ္လား...sorry nw.."ဟု အသံတိမ္တိမ္ေလးႏွင့္ေျပာကာ ေကာင္တာကိုျပန္သြားသည္။ ထိုေနာက္ ေကာင္တာမွဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေျပာကာ ဝန္ထမ္းမ်ားကလဲ ခံုရွာႏွင့္ ငါးမိနစ္ေလာက္အလုပ္မ်ားေနၾကသည္။ ထက္ေန ေကာင္တာကို ထသြားၿပီး ထိုေကာင္မေလးကို လွမ္းတို႔လိုက္သည္။"အမ ..အမ...အဆင္မေျပရင္လဲ ဟိုခံုပဲ ယူထိုင္လိုက္ပါ...ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းလဲမလာေသးဘူး...ရပါတယ္"ဆိုေတာ့"aww...ရလားရွင့္...ေက်းဇူးပဲေနာ္"ဟု ေျပာရင္း လြယ္ထားေသာပိုက္ဆံအိတ္ေလးကိုျပင္ကာျပင္ကာ ထက္ေနအေနာက္မွ လိုက္လာသည္။
ခံုတြင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကရင္း မ်က္ႏွာပူလာလို႔ ထက္ေန ဖုန္းေကာက္ဖြင့္လိုက္သည္။ သူ(မ)ကေတာ့waitressမွလာေပးေသာ အေအးခြက္ႏွင့္ အလုပ္မ်ားေနသည္။မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရင္းလုပ္စရာမရွိဖုန္းscreenကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီးအာရံုစိုက္ေနသည္ ဖုန္းတြင္ဖြင့္ထားသည္ကလဲ Adobe reader မဖတ္ရေသးတာေတြရွိမွာပါဟူသည့္အေတြးႏွင့္ ၾကည့္ေနေသာ္လဲ အာရံုက ဖုန္းတြင္မရွိ ထိုျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေကာင္မေလးကိုသာ မၾကည့္ရဘဲျမင္ေနသည္မ်က္လံုးကၾကည့္ေနသည္က ဖုန္းscreenျမင္ေနသည္က ထိုေကာင္မေလး ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေနပါပီ။အေအးခြက္ကိုေမႊသည္ ပိုက္ကိုစုပ္ရင္းတစ္ငံုငံုသည္ၿမိဳမခ်ေသးဘဲ ငံုထားရင္းမ်က္လံုးကမွန္အျပင္ဘက္ကို ေငးေနသည္။ထိုမိန္းေခး၏လႈပ္ရွားမႈအကုန္လံုးကိုရွင္းရွင္လင္းလင္းျမင္ေနရသည္။ထို႔ေနာက္ဖုန္းကို ခဏခ်ပီးကိုယ့္အေအးခြက္ကို ျပန္ေမႊလိုက္ရင္း သူက"ဒီဆိုင္က ဒီအခ်ိန္ဆို လူမ်ားတယ္ေနာ္.."ဟု မ်က္ေမွာင္ေလးက်ံဳ႕ မ်က္လံုးေလးေမွးကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးစုရင္းေျပာလာပံုေလးကရင္ထဲကလိကလိျဖစ္သြားသည္ကို ထိန္းရင္း"ဟုတ္တယ္ဗ်...ကၽြန္ေတာ္လဲခ်ိန္းထားတာရွိလို႔သာ ခဏဝင္ထိုင္တာ...လူၾကပ္တယ္..."ဟု လိမ္သာလိမ္လိုက္ရသည္ စားပြဲေပၚၾကည့္ေတာ့မုန္႔သံုးခု အခြံေတ တကယ္က ဒီဆိုင္က ဒီမုန္႔ကို ႏွစ္ေကာင္လံုး ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ေန႔တိုင္းလာထိုင္ေနက် ကိုယ့္ၿဖီးလံုးကို ကိုယ္ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို ထိန္းရင္း အေအးသာ ဆက္ေမႊေနမိသည္။သူ႔ၾကည့္ေတာ့ ေအးေဆးပင္၊မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းနဲ႔လာထိုင္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့ေပါ့ပါးပါးပင္ ထက္ေန သူ႔ကို မရဲတရဲလွမ္းျကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ထက္ေနစကားကို စူးစူးစိုက္စိုက္နားေထာင္ေနသည္။
"ရြယ္လဲ ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔ အျပင္မွာမေစာင့္ခ်င္လို႔ ခဏဝင္ထိုင္တာ...ဝင္မိတာမွားသြားတယ္.လာေတာ့မွာပါ..သူငယ္ခ်င္းက.အစ္ကို႔ကိုလဲ..အားနာပါတယ္"ၾကည့္ေျပာရင္း အေအးကို ေမႊေနသည္
"ရပါတယ္."ဟုသာအားနာပါးနာေျပာရင္းဖုန္းကိုဆက္ပြတ္ေနမိသည္။စိတ္ထဲကေတာ့"ဟိုလဒကလဲ ၾကာလိုက္တာ.မလာႏိုင္ေသးဘူး"ဟုက်ိန္ဆဲရင္းmessengerကို အျမန္သြားကာဒင္းaccကို ဝင္ၾကည့္ေတာ့ activenow..."huh..ဘယ္လိုလဲဟ"ဟုေတြးရင္း
"မေရာက္ေသးဘူးလားနီးနီးေလးကို:v"ဟုရိုက္လိုက္သည္။ခ်က္ခ်င္းseen replyျပန္သည္"ေရာက္ေနၿပီ အိမ္သာမွာ"
