Chapter One:Almost is never enough
I'd like to say we gave it a try
I'd like to blame it all on life
Maybe we just weren't right, but that's a lie, that's a lie
And we can deny it as much as we want
But in time our feelings will show
'Cause sooner or later
We'll wonder why we gave up
The truth is everyone knows
Almost, almost is never enough
So close to being in love
If I would have known that you wanted me
The way I wanted you
Then maybe we wouldn't be two worlds apart
But right here in each other's arms
And we almost, we almost knew what love was
But almost is never enough"Ma'am,andito na po tayo sa school nyo"itinigil ko na ang pakikinig sa music ko nang magsalita ang driver namin.Lumabas na ako ng kotse at iniabot sa akin ang bag ko.
"Thank you Manong"paalam ko sa kanya at pumasok na sa gate
Oh,nakalimutan kong nagpakilala. Hiii!!I'm Andrea Cady Lee.Ung CADY ko pronounced as KEI-DEE.17 years old at first year college.My course is business administration since may business kami at pumapasok ako sa SLU .I'm the only daughter of the Lee Corporations.Dalawa lang kami ng kuya ko at princess nga kumbaga.Sikat ang kompanya namin when it comes to beauty products not only in the Philippines but also worldwide.Isa kami sa leading companies in the whole world at dahil nga only daughter,medyo spoiled ako at inaalagaan pero hindi ako maarte gaya ng mga mayayaman na iba dyan.Humble ako at mabait pero friendly ako .pero may pagkamaldita pa rin.Well,mahaba na ang introduction ko so balik na tayo sa reality.
"Hi cousin,I miss you"yan ang pinsan ko,si Ria.kapatid ng papa ko ang mama nya and super close kami nyan and bestfriend ko rin sya.
"Nako,kung makamiss ka naman parang di tayo nagkita kahapon"
"Ganun talaga"
"Uyy",sabay tingin sa wristwatch,"late na tayo,flag ceremony pa oh"
"Ay oo nga pala.Tara"
Dahil sa nagmamadali na kami ,may nabunggo kami
"OUCH"sabay hawak sa pwetan ko kasi napaupo ako sa lakas ng impact
"Pinsan,Okay ka lang"tanong ni Ria
"Miss,sorry.di ko sinasadya"sabi nung tao na nabunggo namin
"Sorry rin kasi nagmamadali kami"pagpapaumanhin ko
"may masakit ba sayo?,Halika,punta tayo sa clinic"aya nya sakin
"wag na kasi nagmamadali kami at late na kami.Ok lang ako.Sige bye!"tumayo na ako at hindi tinignan ang mukha dahil nahihiya ako.
"Salamat ahh.sige,una na kami"paalam ni Ria
"Nako pinsan,ang gwapo niya .ay ,bakit di ko natanong name nya?ang tanga ko naman.Sayang.!okay lang ,siguro magkikita kami ulit naka-uniform sya gaya ng uniform natin.Oh pinsan,okay ka na ba talaga?pa-ika-ika ka oh"pag-aalala ni Ria
"Oo.Okay na ako.Tama na yang pagde-daydream.Late na tayo"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Hah hah hah hah"
Hingal na hingal kami pagkapasok ng classroom dahil pinilit kong tumakbo kahit masakit ang balakang ko kasi late na kami.Di na namin naabutan ang flag ceremony dahil sa nangyari kanina kaya pagpasok namin ng classroom,all eyes on me na ,sorry .us pala.
"Ms.Andrea and Ria Lee first day of school you are both late"sita sa amin ng Prof
"Sorry Sir" "Sorry Sir"
"Okay,you may take your seats but next time don't attend my class if you are late again"
"okay sir.sorry"
ang boring .syempre first day kaya introduction muna.
*RIIIIIIIIIING*
BREAK TIME NA!!
"Lika na ,punta na tayo sa canteen"
nang makarating kami dun.ang daming tao .what do you expect,cafeteria 'to
nag-order na kami ng food at kumain then bumalik na sa kwarto.
good mornight guys!!bukas ko na itutuloy ang update..pinapatulog na ako.sorry kung boring ang first chapter pero pagagandahin ko.so please read guys.THANKSSSS
Andrea Cady--------->

BINABASA MO ANG
Stupid Cupid
Genç KurguI grew up believing in happily ever afters and fairytales. But one guy made me open my eyes in the real world. A wolrd that has no happy endings. But then I was wrong until I met Mr. Antipatiko whom I always hated.What if cupid made the move and sho...