belki hepimize eşit dünya

başlangıç

Hani bir çocuk sever gibi seviyorsa bizi bu hayat hani kıyamayarak hani incitmeye korkarak ona bişey olucak diye endişelenerek bize bizim mutluluğumuz için bize yalan söylüyorsa ha bide gözlerimiz titreyerek bakıyorsa size unutuk mu şimdi bize hazırladığı küçük tatlı süpriz leri ne de bencil oldukmu hayata karşı onun bize olan sevgisini boşa çıkardık mı yazık bize hep bundan kaybetikmi oda sonuçta gururlu ve bunun için bu kadar sorunlara karşılaşıyorsak hani sonuçta ona adaletli davranmayan ilk başta onu üzen bizdik ya hani kırdık üzdük bide üstüne hayat ne kadar acımasız dedik ya ne de aptalmışız görmedik olanlar ı çünkü görmek istemedik ve yavaş yavaş kaybettik sen ben böyle yaptık oda karşılığını verdi sadece hani ölümün ona yaklaştığını anlar ama kimseye anlatamaz ya insan sevdiği bi insanı görür ama onu haykırmaz ya sevdiğini hep bir gurur üstün görür insan çünkü fırtınada bize el verip bizi hortumdan kurtaracak ken biz gurur yaptık hep hortumun içinde bi oraya bi buraya harmanladık kendi benciliuimizle yavaş yavaş öldürdü insan kendini hemde yavaş yavaş insafsızca