Yine eşref in adamlarından kaçıyordum. Uzun bir koridordu ve sonu karanlık gözüküyordu. Şu ana kadar nereye koştuğum ile ilgili hiç bir fikrim yoktu. Nefes nefeseydim ve aşırı terlemiştim. Lanet olası adamlar dakikalardır peşimdeler. Önüme çıkan yöne döndüm. Sanırım görmediler. Arkamdaki duvara yaslanıp nefes alışımın düzelmesini bekledim. Yavaş bi şekilde duvara yaslı olarak yere oturdum. Eşref denen kişi bir mafyaydı. Seninle ne alakası var şimdi diyeceksiniz.Aylar önce kız arkadaşımla tartışmıştık. Baya bi sinirlenmiştim. Yolda sinirle yürürken karşıdan adamları ile geliyordu. Ama ben öfkemden dolayı ona çarptığımı fark etmemiştim. Özür dilemeden devam ettim. Arkamdan adamlarını yollayıp çağırttı. Bende diklenip eşrefin üstüne yürüdüm. Tabi kim olduğunu bilmeden. Baya bağırdım yumruk falan attım. Kısacası sinirimi ondan çıkardım. O gün bu gündür beni arayıp peşimden adamlarını yolluyor. Öldürmek istiyor.
