*Ynnona's P.O.V*
As I walk through the way to my house, Naaalala ko parin yung stranger na englisherong yon. Pero infairness ah? Ang gwapo. Matipono. Maputi. Mukhang matino naman. Mascular. Pak ang jawline! Kaya lang.... ang cold niya at ang suplado. Bakit ganun?
Hawak hawak koparin yung kalahating towel napkins sakin na nilibre nung lalaking yun habang naglalakad. Mabuti narin yun at di nako gumastos. Hmmm.. there is something about him...
Bakit ko ba siya iniisip?! Kyaah! Naabbaliw na ata ako!
Nang biglang may naalala ako..
Yung laptop ko!
Agad ako nag pumalipas ng takbo sa maliit naming subdivision. Omaygad! Baka masira yun!
Nakarating ako sa bahay ng hingal na gingal. Napaka ko! Bakit iba ang iniisip ko?! Imbes na yung laptop ko na nangangailangan na! Aish! Kaines.
You see, maliit lang ang bahay namin. Maliit lang rin ang subdivision dito. Simula kasi ng mawala sila daddy at mommy dito nako nakatira mag isa. Paminsan kasama ang auntie ko at stepbrother. Mabait naman si tita at yung step brother ko. Sila mayaman, ako hindi. Paminsan dito sila natutulog para lang macheck ako kaya ngayong gabi andito sila.
Namasdan ko si tita na palabas palang ng pintuan. "Oh anak? Bakit andito ka? San ka galing? gabi na ah?" Sunod sunod niyang tanong. She's my mother in law. Tita nalang ang yawag ko sakaniya. Mabait siya as in.
Agad akong nagmano sakaniya at kiniss siya sa pisnge. "Sorry tita, kailangan ko po kasing bumili ng towel napkins sa waltermart para sa laptop ko" sabi ko sakaniya
"No iha, no need. Diba sabi ko? Pag nasira na yang laptop mo ako na mismo bibili para saiyo." Sabi niya sakin na nakapag iling sakin. Ayokong bilhan nila ako. Gusto ko saking paghihirap nanggagaling ang mga gamit ko. At ayaw ko ring bilhan nila ako over pity.
"Hindi na po tita. Maaayos pa yun, tignan mo po mamaya! Matibay yun!" sabi ko at agad naring pumasok.
Hinanap ko si jayden pero wala siya sa baba. Kaya tinawag ko na "Jayden!" Agad siyang lumabas ng kwarto bago siya bumaba buhat buhat ang laptop ko.
"Ate, ate, ang tagal mo grabe bai" he said that made me laugh. Dahil don sa lalaking stranger na yun kasi. Pero di kona sinabi at agad nalang kinuha ang laptop ko sakaniya.
Agad ko siyang pinunasan ng bongga at pati narin ang batteries nito at keyboard. Nangyari nato dati kaya sana gumana pa siya ulit.
Mahalaga sakin to dahil ito ang gift nila mama nung 14 ako. Im now 17 kaya 3 years naring wala sila dad.
At itong laptop ring ito ang nagsisilbing gabay ko sa pag aaral. At did I mention na next week na yung simula ng school? Kasama ko dun sila jayden at yung mga kaibigan ko. Well, konting kaibigan lang. Simula kasing nawala sila dad hindi nako naging active. Nangungulila ako sakanila every freakin day. I want them back. Pero I will try my best to change this year not to be boring but to be a memorable year. Hindi para sakin, para narin sa mga magulang ko. Alam kong gusto nila na masaya ako. Pero paano kaya?
"Sino ba kasing nag tapon ng kape dito?" Tanong ko kay jayden habang sige parin sa pagpunas sa laptop.
"Yang si fluffy." Pagturo niya sa puti kong aso.
Hindi na ako masyadong nagtaka pa, kasi makulit na aso talaga yaang si fluffy. Siya lang ang tangi kong bantay dito kapag wala sila tita. Siya narin ang nakasama ko maski nung bata ako. Hindi siya nalaki kasi chiwawa siya. Regalo daw siya ng tito ko na di ko naman kilala at nameet pa noon. Basta nabanggit lang siya nila mama dati.
Agad ko namang binuhat si fluffy. "Ikaw talaga! Bad dog kana sige ka" sabi ko sakaniya habang binubuhat siya na para bang baby. Ang kyuuuuut. Papaano naman ako magagalit sa ganito kakyut na lilalang?
--
Nasa kwarto na ulit ako ng may biglang nagtext.
Wait, unknown? 091234*****
Hmm nakakapagtaka ah?
Nang nabuksan kona ang phone ko bigla nalang nanliit ang mata ko. Napaka nito! Di ko na low ang brightness aba ang sakit tuloy sa mata!
Napa sigh ako. Ako pala ang napaka, ako rin pala ang nag high brightness nito tongeks ko telege.
Babasahin kona sana ng biglang may kumatok sa pinto.
"Pasok" sabi ko at niluwa ng pintuan si jayden.
"Ate aalis na kami bukas, ingatan mo sarili mo ah. Medyo matatagalan pa kami ng bisita ulit dito. Kasi pasukan na. At alam mo naman si mama. 'Wag kang mag alala andito parin naman ako para sayo--" di kona siya pinatuloy.
"Oo na jayden. Kaya kona sarili ko ano kaba!" Sabi ko at tumawa ng konti at pinalo ang braso niya ng mahina. Ayoko naman kasing mag alala pa sila sakin. Pero kahit ako nag aalala rin para sa sarili ko kasi magiging loner nanaman ako. He remained serious. Baka nakikita niya sa mga mata ko ang kalungkutan. Kaya nagsalita ulit ako.
"Matulog kana, kaya ko naman sarili ko baby bro, labyu at salamat lil bro." Sabi ko dito.
"You're welcome big sis! Loveyoutoo!" He exclaimed happily na nagpasmile sakin. He kissed my left cheek bago siya umalis at mag goodnight.
Hayy. I miss that. Kung sana palagi nalang kaming ganiyan, pero aalis na sila bukas. Ako nanaman ang matitira mag isa. Hyst ok na yun, sanay na naman ako.
Pumunta ulit ako sa kama at nag simula ng mag pahinga ng biglang nag buzz ulit ang phone ko. Sino naman kaya to?
Binuksan kona yung phone ko at may 2 messages na namissed ko. Oo nga pala may nagtext sakin kanina.
Agad ko tong chineck pero sa pagkabasa ko dito nanlaki ang mata ko at kinilabutan ako bigla.
'You'll be mine soon ' 1st message.
'Hmm... 24th carrot st. East side' 2nd message.
Who the hell is this?!
How did he knew my address?
Tila naiwan sa mga utak ko ang mga tanong na nagbubuild up don. Sino kaya to? Bakit niya akong gusto na mapasakaniya?
Hindi nako masyadong nakatulog sa pag iisip ko. Kinalilibutan parin ako at nakataklob sa mga kumot.
Pero isa lang ang nakatatak na tanong sa aking isipan.
Who the hell is that?! And how did he/she knew my address?!
---
BINABASA MO ANG
Fate
Fanfiction"Hey Angel" "Seriously, stop calling me that Aiden" I smirked "But I like it that way my angel" He then kissed me. -- Ynnona Briane Alvarez is your typical good girl. Marami siyang problema pero palagi siyang naka think positive. Inosente siya pagda...