Gece yarısı olunca hissediyorum yokluğunu,
Güzel geçen bir günümün en sonunda hatırlıyorum.
Kuşların bile uyuduğu saatte içimdeki sen uyanıyor,
Ve bir kez daha sindiremiyorum içime unutulmuşluğumu.
"Geceler unutmak için değil özlemek için var gibi"diyordu adamın biri
Ne kadar doğru demiş,sanki yazmadan önce incelemiş içimi
Kırgın kırgın bakıyorum duvarlara,sanki beni anlayacakmış gibi
Anlasa ne olacak ki,giden gitmiş üstelik hemen de sevmiş birini.
Iki günlük sevgini ömürlük sevgi sanıp inanmişım sana
Tabi sen anlamassın,umursamazsın benim kırgınlıklarımı o vicdansızlıkla.
Bunca şeyi neden yaptın niye yaptın bilmiyorum ama
Umarım bir gün yalnız kalınca yüzssüzlük yapıp dönmeye kalkamssın bana.
Saat gecenin en koyu vakti,biraz sorna sabah oluyor
Başkası uğruna acı çektirdiğin bu kalp senin yüzünden her gün ağrıyor
Bir can nasıl bu kadar yanar,bir insan nasıl zorlanır birini unutma konsunda ınan aklım almıyor
Işin garip yanı da ne biliyor musn?Yüreğim seni unutmaya çalıştıkça daha çok seviyor.
Seninle kurduğum hayalleri başkasıyla da yaşıyorsundur senden beklenir
Belki de sevmeden onunlasındır;kimbilir
Beni düşünme hiç,baksana ne olduğum bile belli değil
Her gece yarısı olduğu gibi bu gece yarısı da yazıyorum sana bir şiir.
Ama sakın,sakın kendini vazgeçilmez sanma,senden de vazgeçeceğim bunu bol
Bu yaptığını da,şu çektirdiklerini de atlatacağım kara zehir
Bugünden itibaren seni sevmenin tarihi geçmiş,artık silme günleridir
Ve şair bu şiiri Yıldız Abla'nın"sen de sev ama sevilme"sözleriyle bitirir.
