CRUSH ko siya!! PAKIALAM MO BA?!!

C.K.S.P.M.B.4

4th year highschool.

.

.

Graduation Day.

.

Trending na sa buong school ang patungkol sa naka-date ni Drake nung J.S prom,na official girlfriend na nya ito ngayon.

.

.

Tanggap ko na yun.

.

Pero aaminin ko,masakit pa rin..

.

May pagka-masokista nga yata ako..

.

Yung kahit nasasaktan ka na,pero nagmamahal ka pa rin..

.

.

I only stopped showing my feelings for him..,but I still like him deep within my heart.

.

.

Graduation na ngayon..,

.

at alam kong,ito na ang huling pagkakataong makikita ko sya..

.

.

Siguradong maghihiwalay na nang tuluyan ang landas namin sa college..

.

.

After nang ceremony,nakita ko syang papunta sa may parking lot..

.

Ewan ko ba kung ano ang nangyari sa'kin nun..

.

Basta tinawag ko na lang sya..

.

.

.

He turned to my direction..

.

Our eyes locked..

.

Yun ang kauna-unahang beses na tumingin sya sa akin..

.

For four years,i finally caught his attention..

.

Ewan ko ba kung matutuwa ako o malulungkot..

.

But still,my heart was beating unusually fast..

.

.

"H-hi!.." my voice trembled.

.

Halata rin naman ang pagtataka sa mukha nya.

.

"a-ako nga pala si Jazzlyn Olivarez.16 years old.Taga-section 5."

.

Sa wakas after 4 years nakapagpakilala na rin ako sa kanya!!..

.

Ang awkward nga lang ng situation namin..

.

Biruin mo,Graduation Day..,pero mala-first-day of school ang effect..

.

.

Bahala na.

.

Nasimulan ko na eh.

.

Wala na rin namang mawawala sa 'kin.

.

Basta ang gusto ko lang naman mangyari ay kahit paano..,malaman nyang may isang Jazzlyn Olivarez na nabubuhay sa mundong ito.

.

.

"anything i can do for you?.." he asked.

.

Umiling lang ako.

.

Then i took a deep breath before uttering anything.

.

Sa tingin ko naman makikinig sya sa kung ano man ang sasabihin ko..

.

Kaya kahit paano lumakas na din ang loob ko..

.

"Mr.Drake Martin Santillan-Valdez...,alam mo ba na 1st yr highschool pa lang tayo,talagang crush na crush na kita!!..Nung 2nd yr highschool,halos lahat ng mga games mo pinapanood ko.Lagi kitang pinag-chi-cheer...At nung 3rd yr,gusto ko sanang makipagkilala sa'yo nung J.S prom,kaso nakakahiya naman sa ka-date mo nun..Kaya ngayon...,alam kong nagtataka ka..Naguguluhan..Siguro iniisip mo ngayon na,ang kapal naman ng mukha ko para mag-confess sa'yo.Lalo na may girlfriend ka..Sino nga naman ako diba..,compare sa napaka-ganda mong girlfriend..."

.

Batid kong may sasabihin sya nun,pero pinigilan ko sya.Ayaw ko munang makarinig ng kahit ano mula sa kanya.

.

Ayaw ko munang masaktan.

.

Naiiyak na nga ako nun eh,pero pinipilit ko lang pigilan..

.

Tsaka ko na pro-problemahin yun after kong mag-confess..

.

Kaya ipinagpatuloy ko na rin yung confession ko.

.

.

"Drake,sobrang gustong-gusto talaga kita..Buong highschool life ko,halos sa'yo lang umikot.." ewan ko ba,pero naiyak na 'ko nang tuluyan nung oras na yun.But still i managed to smile.Im sure,super nawe-weirduhan na sya sa'kin nun..

.

"aaminin ko,mahirap para sa'kin na yung taong gustong-gusto ko eh halos di ako kilala..Pero maniwala ka o sa hindi,ikaw pa rin yung source of happiness ko dito sa school.Ikaw ang naging inspirasyon ko sa halos lahat ng bagay..At gusto kong magpasalamat sa'yo,Drake,dahil dun.." i wiped my tears with my hands. "Pa-pasensya na kung naistorbo kita para lang sabihin ito ahh..Sige,goodluck sa college life mo ha!..Pasensya na ulit.." then i turned around and ran away.

.

"Jazzlyn!" he called me.

.

It was like music to my ears.

.

Iyon ang kauna-unahang beses na tinawag nya ang pangalan ko.

.

.

And probably,would be the last...

.

.

After kong magconfess,naubos na ang lahat ng confidence ko sa katawan.

.

Kaya hindi ko na kayang,humarap pa muli sakanya...

.

I just continued running away from him..

.

Away from the one who brought butterflies to my stomach.,inspiration..,tears,pain and most of all happiness...

.

.