HIS PAINFUL REVENGE

Part 10

  Sean Pov
"tsk!Gagong yon!"
kanina pako dito pinagmamasdan si andrea na mahimbing na natutulog sa kama ko..sa bahay ko sya dinala kasi alam kung ayaw nya sa hospital may phobia ata sya don
"sana andrea ako nalang ang minahal mo,o kaya iba nalang,bat sya pa napili mo"
di naman cguro nya ako maririnig kasi tulog sya
bata palang kami,andami ng pinagdaanan nito,iniwan sya ng mama nya at di nya kilala yung papa nya ako lang nakakaalam ng sekreto nya at maswerte ako don kasi alam kung pinagkakatiwalaan talaga nya ako
"naalala mo ba nun,nung bata pa tayo palagi mo nalang akung kinakausap kahit di kita kinikibo at ang kulit mo pa dba ikaw nagsabi nun na pag laki natin magpapakasal tayo,kaso bata pa tayo nun,ewan ko nga kung naaalala mo pa yun haha"
bigla nalang pumatak yung luha sa mata ko,kasi noon puno pa kami ng pangako na parati kaming masaya sana bumalik nalang kami sa pagka bata

------------

  sabado na ngayon at andito kami sa ceiling ni andrea nababahala na nga ako lalo na kanina nung nagising sya pagpasok ko bigla nalang syang nag sisigaw at nangingig para syang bata na takot na takot ayaw nya ngang lumapit sakin mukang nag ka trauma sya,mga hayop yon talagang mapapatay ko sila,kasalanan to lahat ng bryan na yun kung di nya lang pinaghintay si andrea
"ano yung sasabihin mo saki sean?"
lumingon sya sakin at nagtatanung yung itsura nya
"si sean at ann"
panimula ko pa
"alam kung magkasama sila kahapon,ikaw nga nag sabi sakin dba na magkasam sila kahapon"andrea
"hndi yon,"
"ano?may dapat ba akung malaman?"andrea
"magkasama sila kahapon,i mean,wala naman talaga syang sinabi na sabay tayo"
napaiwas ako ng tingin kasi nagsinungaling ako sa kanya ang totoo nyan wala syang sinabi sakin na sabay kami

"nagsinungaling ka sakin?"andrea

  "sorry,ayaw lang kasi kitang nakikitang umiiyak nakita ko sila kahapon ni bryan na naghahalikan"
tiningnan ko ng maiigi yung magiging reaksyon
"haha,bat ba ganyan kayo sinasabi nyong ayaw nyo akung saktan masaya nga ako pero parang kalokohan lang pala"
halata namang pagak yung tawa nya at alam kung nasasaktan sya
"akala ko kasi masaya ka kaya ayaw kung sirain yun kasi inaalala lang naman-"

"wala kang tiwala sakin sean ,wag mo akung kaawaan kasi kaya ko ang sarili ko,puro kasinungalingan lahat"andrea

  "pero Andrea sinasaktan kana nya!alam mo bang mag kasama sila kahapon at naghalikan!"
"hndi totoo yan,sabi ni bryan na totohanin na namin to kaya tumigil kana"andrea
mahinahon nyang pahayag sakin,martyr naba talaga sya
"ayaw mung kaawaan kita pero ikaw mismo ang kumakawawa sa sarili mo!!"
bat ba ang tigas ng ulo nya nasigawan ko tuloy sya dahil sa frustration
"labas ka dito sean diba,kaya dont involve youre self here"
tumalikod agad sya sakin
"pero mahal kita andrea,mahal parin kita kaya di ko maiwasang masaktan pag umiiyak ka ng dahil sa walang kwenta bryan na yon"
seryoso ako sa sinabi ko kay andrea bigyan lang nya ako ng chance,humarap naman sya sakin
"wag ako sean,masasaktan ka lang kasi kung ako pinahabol ni bryan sobrang sakit na at ayaw kung mangyari sayo yon kasi mahalaga ka sakin"
sabay labas nya at iniwan ako dong nakatayo,bat ba ganito ang pakiramdam pag na busted ka ng taong mahal mo,sobrang sakit eh,lalo nat nanggaling yon sa bibig nya

"pano ko to pipigilan andrea"

  Andrea Pov

tumulo nalang ng tuloy-tuloy yung luha ko pagka pasok ko sa kwarto sa bahay ko,kanina ko pa pinipigilan yung luha ko nung nasa bus ako,patawarin mo ako sean alam kung galit ka sakin at ayaw kung madamay ka pa andami muna kasing sinakrepisyo,so sila na pala uli?naniniwala naman ako kay sean pero ayaw ko lang amining suko na ako na natalo na naman ako na sa huli,na nasa akin na naman ang sakit,bat ba kasi di pa namanhid tong puso ko ang sakit na eh,pagod na ako sa lahat kasi lahat na lang ng disesyon ko walang nadulot na maganda puro sakit lang
"aaaaah!!bat ba kasi tumitibok ka pa*sob*ang sakit na eh sobra palagi nalang bang ganito bryan*s0b*sniff*

ano bang kasalanan ko,gusto ko lang naman mahalin ako ng taong mahal ko,bat ba di pwede bakit sa lahat ng panahon di ako pwedeng maging masaya,ginagamit parin ba ako ni bryan,hndi naman ako makasarili kaya kung hihilingin nyang tapos na kami kahit masakit kelangan ko syang e let go,keeping him makes me feel in pain  Ayaw kung maging hadlang na naman sa kanila kasi kung maghihigante ako baka mas lumala lahat

"mahal kita bryan pero wala na eh,pagod na ako sobrang pagod na,na parang gusto kung lumayo sa lahat,"
cguro ganto talaga no,pag nagmahal ka sa maling oras,pag pinipilit mo pa ang di na pwede,tama na tung iyak ko,ang dami ko ng naiyak ang dami ko ng pagkakamali kasi nagmahal ako,nagmahal ako sa maling tao na may mahal ng iba,kahit ngayong araw lang na to dadamhin ko ang sakit iiyakan ko sya,pero pag naubos na luha ko kung posible lang wala ng tutulo,hanggang dito na lang siguro ako di na ako lalaban at di na ako kakapit kasi ngayon ko lang na realize na nahulog na pala ako sa bangin at masasabi kung ang sakit at ang hirap tumayop at mag patuloy pero sa una lang naman yan dba?sasanayin ko ang sarili ko at kakayaning tumayo ng walang nakaalalay magpapahinga muna ako para pag sa susunod kung sakaling may pumasok o dumating na para sakin di na ako magkamali at alam kung malabong maging si bryan yon  

  maaga akung pumasok ngyon ni di nga ako nakatulog ng maayos puro na lang ako iyak..ito ba yung painful revenge nya sakin ang paasahin lang,naiiyak na naman ako
"tama na andrea"
pinipigilan ko talagang di umiyak kaya lumabas na lang muna ako at napagdesisyunang pumunta ng jollibee pero nung nasa gate na ako napahinto nalang ako at tinitingnan ang dalawang taong masayang nakangiti hbang durog na durog na ako,he didnt even bother to call or even send a message,at ngayon magkasama na naman sila ni ann,pinagbuksan pa nya ito ng pintuan n kotse nya at nakangiti pareho,gusto kun mag iwas ng tingin pero bat di ko magawa parang naka magnet ako at pinapamukhan panandalian lan ako,bat walang tumulong luha,'umiyak ka andrea umiyak ka' sabi ng isip ko pero wala parin nakatinin lang ako sa kanila
"andrea,ayos ka lang"
may lumapit saking babae at tiningnan ko lang sya sabay tango at pagtalikod ko,nakita ko si sean sa malayo na seryoson nakatingin sakin,akala ko nga lalapitan nya ako pero   tinalikuran lang nya ako at pakiramdam ko pati sya nawala ng dahil sakin,wala na bang matitirang taong magmamahal sakin bat lahat sila umaalis at tinatalikuran ako,wala sa sariling naglakad ako ng may biglang yumakap sakin......