Until I met him

Chapter One: Assassination

"Ano, okay na ba ang lahat? Oh siguraduhin niyong maigi ha? It takes us almost half a year para maisakatupara natin ito, isang beses lang natin ito pwedeng gawin, kaya ayusin niyo!" rinig kong sigaw ni boss, ewan ko ba, ilang buwan na namin tong pinagplanuhan pero di man lang niya sabihin kung sino ang susunod naming victim, ang lagi niya lang na sinabi ay "high valued persons" ang target namin. Hayyss bahala na nga.

"Opo boss!" sabay, sabay naming sinabi... Dalawa kaming nandito sa taas ng isang building, inaabangan namin ang aming "high valued persons". Silence is spreading to this rooftop, its kinda akward and creepy, buti nalang may baril akong dala para patayin yung "high valued persons" at sa mga supernatural being na baka biglang magpakita dito. Abandoned House pa naman ito, gosh!

"Hey, Jeff! Get ready daw, sabi ni boss!" I said. BTW the man I called is, Jeffrey Alexander L. Pial, my handsome but irritating cousin. "K" jeff said, wait, did he just say that single letter that makes me mad, especially when I said a really serious message? "Serious Jeff? Yun lang ang sag-" natigil ako sa pagsasalita ng inilagay niya ang kaniyang hintuturio sa aking bibig. "shh. Nandyan na sila" tinanggal ko ang kaniyang daliri at tumingin nalang sa isang sasakyan sa daan.

Isa yong red Innova car na mukhang bago... wait parang nakita ko na yung kotseng yun ahhh... ugh! di ko maalala... Wait, bakit ko ba dinidistract ang sarili ko, I should be focused in our target. Sinenyasan ako ni Jeff gamit ang mga daliri niyang isa-isang bumababa, like the way when you are counting down...

After that, nagmukhang sinugod ng isang army ng sundalo ang kotseng kani-kanina lang ay maayos pa dahil sa dami ng butas at umaapoy na. "Hey Jeff!" tinawag ko siya, at nakita ko ang walang buhay niyang mata, not the literal meaning na patay yung mata niya, I mean matamlay niyang mata "Yes?" wala ring buhay na sabi niya. "Did you know who is boss in this plan? I mean yung boss pa ni boss Nathan?" sabi ko sa kaniya ng matamlay rin, dahil na rin siguro sa pagod kaya ganito. "Sorry but I'm asking those questions too." ewan ko ba kung bakit sa tuwing nagsasalita siya kinikilabutan ako... "eh yung target natin? Kilala mo rin ba sila?" hindi sumagot si Jeff dahil sa gulat, wait may multo ba!?

Dali-dali siyang tumakbo sa target namin, ayoko namang mag-isa kaya sinundan ko nalang siya. When we reach the car, nakita kong may pinulot si Jeff na ewan... rectangle yung shape ehh, parang business card.

Nakita kong unti-unting naging batis yung bandang ibaba ng kanyang mata, pero alam kong pinipigilan niya lang na umiyak para hindi ko. makita. Biglang tumingin sa akin si Jeff, yung tipong oh-my-gosh mna tingin. Bigla tuloy akong kinilabutan sa ginawa niyang pagtingin.

RING! RING! RING!

Muntikan na akong mapasigaw sa gulat ng tumunog ang aking cellphone. "Oh hello Boss Na-" hindi ko na naituloy ang pag-greet sa kanya sa biglaan niyang pagsalita. "Ano pa bang ginagawa niyo dyan? Umalis na kayo at may naaaninag na akong mga pulis!" wow, just wow! di man lang niya ako gini-greet sa tuwing tumatawag siya. "Jeff! Umalis na daw tayo dito sabi ni Boss Nathan!" tumango na lang si Jeff pero halata na yung mga namumula niyang mata, ewan ko ba kung bakit ganun. Umalis na kami sa Crime Scene bago pa kami maabutan ng pulis..

Hayysss! Ngayon ko lang naalala may pasok na pala bukas, another year of socializing with other students? Whut!? Ayoko gusto ko another year of socializing with myself and my victims. Umm, anong semester na ba ako? wait, 3rd semester na pala ako, it means 8 months na akong nag-aaral at pumapatay! Hahahahaha ang kukupad naman ng mga pulis na yun. I wonder why they can't solve those cases... haha galing ko talagang pumatay! I wonder if my former classmates are still my classmates this semester, Oh I forgot, patay na pala yung iba sa kanila, and guess who killed them... *drum roll* Me! Most of them pinatay ko dahil may galit ako sa kanila, others is trip ko lang patayin.

"Don't trust them Xia, they are bad influence for you!" nanindig ang mga balahibo ko nang marinig ang tinig na iyon, feeling ko kahit saang. parte ng katawam ko basta may balahibo oh buhok nanlamig ehh... "N-narinig mo b-ba yun Jeff!?" sambit ko sa kanya. Nagulat nalang ako ng makita ko ang sarili kong mahigpit na nakakapit sa braso niya. "What? I don't heard anything, baka dahil sa pagod lang yan kaya kung ano-ano na naririnig mo!" again, walang kaemo-emosyon niyang sinabi sa akin, at least parang naka move-on na siya sa pag iyak ng kaunti, bakit nga ba siya umiyak, at bakit parang inalala niya ako nun. Pero may narinig talaga ako kanina ehh...

Tumuloy kami ni Jeff sa isang appartment, una kong tinignan eh yung kwarto ko at syempre, yung banyo. Kanina pa ako nanlilimahid sa pawis eh.

Napunta ako sa isang kwarto na may kaluwangan pero walang table na pag-ga-gawan ko ng paperworks. Di bale, kukunin ko nalang yung nasa kwarto ni Jeff...

After that, nagtungo na ako sa banyo upang maligo, medyo may kasikipan ang cr na ito, may sabitan at may gripo, mukhang mali ang pagkaka-tiles ng floor kasi stagnant yung water sa isang corner. Malamig ang tubig na lumalabas sa gripo, may isang timba at tabo. At aba! may libreng shampoo, conditioner, at sabon, mukha pang original ahh hahaha.

Pagkatapos kong magbihis suumalumpak agad ako sa kama.Ugh! Ang sarap! Para akong nasa heaven... habang ako ay hinihigop ng napakalambot na higaan. Mukhang mapapasarap tulog ko nito ahh.

"Don't trust them Xia, they are bad influence for you!" or not... paulit-ulit lang na umiiikot sa isip ko yung mga narinig ko kani-kanina lang. Sandali, Xia... Xia... that's it! bago ko maisip kung anuman yung naisip ko bumagsak na agad yung mga mata ko...
****************************

A/N: Tomorrow is another day, but is that day would be as nice as what the students of Starrinford University expects? Or will that day will be covered with blood?

Any guess why Jeff is crying with that card? Does it have any connection with Alexia? Any answers? i-comment na yan!

Hahahaha sorry kung naiiklihan kayo sa story, try niyong gumawa, makikita niyo mismo kung gano kahirap.