ito na ang huling tula na isusulat ko para syo

Pangako ‘yan, at totoo.

Hindi ko alam kung magiging ga’no kahaba

kung kasya ba sa isang pyesa,

ilang pahina,

ilang minuto ang itatagal at ihahaba nito

kaya posibleng hindi ko agad makabisado.

Pero pangako ‘yan…

Ito na,  ang huling tula  na isusulat ko  para sa ‘yo.

Itaga mo ‘to sa bato

abutin man ako ng umaga dito

hindi ko ipipikit ang mga matang ito.

uubusin ko ang lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo

o ng anumang tawag ko sa’yo,

(mahal, sinta, irog, pangga, babe, beh, bae, asawa ko, mine? wifey, bae, kulet, kapal, k*pal, walangya, p*ki, p*king *na ka)

ano pa ba?

Wala akong pakialam kung abutin ako ng ilang talata dito,

pero hindi ko na pwedeng patirahin lang,

dito sa loob ko, ang mga salitang ito.

Kaya pangako…

Ito na,  ang huling tula  na isusulat ko  para sa ‘yo.

Magsisimula ako sa umpisa,

sa kung paanong nginitian mo ako

at tinanong kung saan ako nakatira

hindi mo nga pinansin,  ang mga agiw sa dingding.

Hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisita.

Pero hindi mo rin man lang din tinignan ang mga libro  na nasa tabi ng kama ko, natutulog din.

At tangi ko noong kapiling.

Magsisimula ako sa umpisa,

sa kung paanong niyakap mo ako noong sabihin ko sa’yong, “Mahal Kita…”

Sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi ng:

“Mahalaga ka…”

At ako naman ‘tong si tanga,

tuwang-tuwa,

dahil hindi pa nalilinawan na ayaw ko  na maging mahalaga,

ayaw ko  na maging mahalaga…

Hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag-aari,

na tinitignan mo lang  para ipaalala sa sarili mo na maganda ka.

Ayaw ko  na maging mahalaga.

Hindi ako telepono mong dududukutin lang sa bulsa,

kapag kailangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon,

sa mundo mong masyado nang malawak para bigyang atensyon ka pa.

Ayaw ko na maging mahalaga.

Hindi ako kwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon,

kapag mayroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa.

Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon

kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na.

O ibalik sa loob ng kahon at itabi sa sulok ng isang aparador sa takot na manakaw ako ng iba.