(a/n: Lahat naman tayo kikiligin pag nginitian tayo ng mga crish natin dba. Sno ba namang hindi? Eh pero ano naman kaya sa side niya? Ano naman kaya yung saloobin niya? Kinikilig rin kaya siya? Oh baka naman. Napilitan lang siya? At eto na nga ang ika-apat na Chapter ng Trial and Error)
Peter's POV
Eto nanaman ang pinakanakakaboring na araw,
Halos kakagising ko nga lang pala. At Cellphone na agad hawak ko.
Hindi ko alam kung ano ginagawa ng kamay ko at kung bakit siya ngtype ng:
Goodmorning, Rei. hindi ko napigilang isend to sa kanya.
Ang weird.
Parang maghapon lang kaming magkatext tas ganito na?
Isa laang ang alam ko, siguro baka gusto ko lang siya katext.
Pero hindi ko siya gusto. ANggulo -____- Peter, anyare? (==,)
Wooh. Tama na nga to. Anong oras na ba?
O_______________O
Nanlake mata ko.
6:00 na !
Dali-dali akong tumakbo sa CR at naligo pagkatapos nagbihis malamang. Alangang pumasok ako ng nakahubad. Duh.
haha. Joke. hindi na ko nag-almusal dahil Kami nakaassign ngayon s Flag Ceremony 7:15 pa naman simula nun.
Buti na lang medyo malapit yung Bahay namin sa School. Eto na dali dali na kong sumakay.
And yes Finally nasa school na.
Pagkapasok na pagkapasok ko. Halos mahulog panga ko.
May MOCCS/CAT pala kami.
Hinagis ko na lang yung bag ko dun sa may gilid at sabay nagsalute sa Commander.
Commander: Peter, Late Again?
Peter: Aye Sir, Sorry.
Commander: Give me 20 Push ups.
Peter: Aye Sir
Letse ikaw kaya pag push-upin. Opo madalas akong late kahit malapit yung bahay namin sa school.
Madalas kasi ako magpuyat at dba ktext ko si Rei kagabe. Pero hindi lang naman siya katext ko.
Pero siya talaga yung kapuyatan ko. Anggulo -_____-
Speaking of Rei, Hindi kami nagpapansinan sa school.
Kasalanan ko bang maging malabo ang mata ko?
Whatever. Eto na po kktapos ko lang magpush up. Lalake lalo muscle ko nito eh.
Psssh. Ayun pinagform na ko. Pagkatapos nun deretso na sa stage. Ako yung magrerecite ng Panatang makabayan.
As usual naman kasama ko si Jessa, Ang pinakamaganda kong classmate sa buong campus.
Haha. Totoo naman. Pero ewan ko kung bakit. Never akong nagkagusto dito?
Sapat na kasi sakin yung friends. Tsaka iba talaga ako magmahal.
Hinding hindi ko na papakawalan pa.
Call me selfish. Pero totoo.
Ayun. Start na ng Ceremony. Tingin tingin ako sa gilid gilid tas nakita ko yung section nila Rei.
Hinahanap ko siya pero nanlalabo mata ko. Ngumiti na lang ako sa may pila nila. Ewan ko d ko
nanamang napigilang ngumiti eh.
BINABASA MO ANG
Trial and Error.
Teen FictionAlam kong mahirap umasa, masaktan, at umiyak sa sakit. Pero lahat yun handa kong gawin. Handa nga ba talaga ako? Kahit alam kong sa dulo ng kahirapan ko. ERROR rin ang kalalabasan nito? :-/
