GİRİŞ
Elindeki bavulları kapının önüne koyup derin bir nefes çekti cigerlerine.İçinde oluşturmaya çalıştığı ve kaybetmemek için çabaladığı son cesaret kırıntılarıyla çaldı kapıyı,beklemeye başladı.Büyük kapı gıcırtı b,le çıkarmadan açılırken karşısına mini etekli bir hizmetçi dikildi.''Buyrun''Kadının yüzündeki memnuniyetsizlik onun içindeki cesareti daha çok kırsada,artık burda yaşayacağı için bu gibi tavırlara alışması gerektiğini not etti aklının bir köşesine.''Ben Aslı,Ercan beyle görüşecektim''Hizmetçinin ardına kadar açtığı kapıdan içeri adım attığında büyülenmişcesine baka kalmıştı etrafına.Aklına kendi evi geldiğinde içinde büyüyen sızı acısını arttırdı ve gözlerinden akmaya hazır yaşları ardı ardına serbest bıraktı.Hızla yaşlarını silerken kendisine yaklaşan kır saçlı,yaşlıca adamı farketti ve zorda olsa gülümsemeye çalıştı.
''O bu eve giremez,anladın mı beni.O kız bizim çevremizden bile değil.Rezil olacağız herkese''Arkasından konuşan kadına aldırmadan ilerledi Ercan bey kapıya.Bir zamanlar yaptığı hatanın bedeli olarak görülen kızına doğru yaklaştı ve onun gülümseyen yüzüne bakarak konuşmaya başladı.''Hoşgeldin kızım''Aslı nın değişen yüz ifadesinden bu duruma alışmasının zor olacağını kavramıştı.''Hoşbulduk efendim''Aslı nın kısık sesle söylediği söz ,vicdanını sızlattı.Baba kelimesi yerine efendim sözü ağır gelmişti ona.Kızının eline doğru saldırmasıyla şaşkınlığı arttı.Elini öpmek isteyen kızının kendilerinden farklı olduğunu birkez daha anladı ve onu değiştirmek için elinden geleni yapacağını aklının köşesine not etti.Elinden tutup onu kendisiyle beraber içeri büyük salona doğru yürütmeye başladı.Aslı attığı her adımda daha çok tedirgin olurken ,yüzündeki endişe ve beynindeki sorular onu daha çok artmıştı.Nasıl insanlarla karşılaşacaktı ve nasıl davranacaktı.Annesinden gördüklerini bu evde yapmaması için defalarca tembih almıştı üvey abisi ve babasından.Büyük salona girdiğinde etrafın şatafatından ve eşyaların pahalılığı yüzünden kendinden utandı.Üzerindeki elbiseler bile üç beş kuruşlukken,bu evdeki her bir eşya onun kat kat değerindeydi.Ercan bey karısına ve yanında duran oğluna baktı birşey söylemeleri için ,ama onların oralı olmadığını görünce kendince kızını oturması için teşvik etti.Oturduğu koltuğun rahatlığı Aslı nın uykusunu getirmişti,bir anda esnedi ve esnerken ağzını kapatmadığı için karşısındaki yaşca büyük olan kadından iğrenirmişcesine bir homurdanma duydu.Bu içinden ağlama isteği getirse bile yaşlarını tuttu ve onların karşısında ağlamamak için kendine söz verdi.''Bu benim hanımım Gülşah ve bu da oğlum Erkan,bu da kızım Aslı.Dilerim ki hep beraber huzurlu ve mutlu yaşarız''İyi dilekler söylerken dili,biliyordu ki hanımı dar edecekti bu kıza bu evi.''Memnun oldum efendim ''diyen Aslı yerinden kalkarak onlara yaklaşmak istemişti ama Gülşah hanım elini önüne doğru uzatarak.''Benden uzak dur,hizmetçiler odanı göstersin ,Yıkan ve varsa bitlerinden kurtul ,böyle evimde durmanı istemiyorum''Duyduklarıyla ağzı açık kalan Aslı başını öne eğip arkasını döndü.Kafasını kaldırdığında Ercan beyin hanımına sinirli ve öfkeli baktığını gördü.İlk günden kendisi yüzünden kavga çıkmasını istemediği için ''Sorun değil efendim,rica etsem odamı gösterir misiniz''diyerek Ercan beyin bakışlarının yumuşamasını sağladı.Tam hizmetçilere sesleneceği sırada oğlunun sesiyle başını ona doğru çevirdi.''Onları çağırmana gerek yok,ben gösteririm odasını kardeşime''
Aslı önden çıkan delikanlının peşinden çıkıyor ,attığı her adımda acaba neler yaşarım diye düşünüyordu.Merdivenler bittiğinde kendisini uzun bir koridorrda yürürken buldu.Del,kanlı durduğunda oda durdu.Sağında ve solunda oda kapıları vardı.Erkan arkasındaki kızın ezikliği karşısında memnun kalmıştı.Çünkü onun geleceğini duyduğundan beri içinde bir rahatsızlık vardı ve onun babasının mirasına ortak çıkacağından korkuyordu.Tek derdi paraydı ve parasına göz koyanın gerekirse canını alırdı.Kapıyı yavaşca açtı ve Aslı ya geçmesi için yol açtı.Aslı odaya girdiğinde bir yatak,bir giysi dolabı ve aynalı bir makyaj masasıyla karşılaştı.Bunları biel ona falza gelmişti,bu yüzden odaya memnun kalmış bakışlarla baktı.Erkan a doğru döndüğünde onun kendisine buz gibi bakışlarla baktığını gördü.Yeşil bakışların içinde adeta karanlıklar vardı ve bu Aslı yı ürkütmüştü.''Teşekkür ederim''Fısıldar gibi çıkan sesiyle konuşmaya çalıştığında ,birden kendisini duvarda yaslı ve bedeninin üzerinde Erkan ın bedenini farketti.Zorla yutkundu,''Ne yapıyorsun''Erkan ın duymazlıktan geldiği soru karşısında daha da korkmuştu.Birden kulaklarına dolan dolgun ve hiç kimseden duymadığı o tok ses yüreğinde bir yerleri harekete geçirirken ,kulaklarına dolan sözler hayatının çıkmazının başlangıcıydı.''Bana bak lağam faresi,dilerim ki derdin para veya babamın mirası değildir,eğer öyleyse şunu bilki seni süründürmekten beter ederim''..
Hayat bir oyundu ve kime ne roller düşeceğini kimse bilmiyordu.Erkan yapacaklarını ,Aslı ise yaşadıklarını unutmayacaktı.Hayat onları sürüklerken birbirlerinin çıkmazına düşeceklerdi...
