Gagawin ko dapat na nakahiwalay na story 'to pero since gusto ko na matapos 'tong story na 'to, dito ko nalang ilalagay.
----------------------------------------- 2 months later ------------------------------------------
"Ate, May nagpapabigay sayo oh" may isang lalaking lumapit kay Jayeslee sa school na pinapasukan ng cousin nya. May ibinigay itong black na book.
Tinanggap nalang ni Jayeslee ang libro at umupo sa bench habang hinihintay ang kapatid nya. Binuksan nya ang libro.
"Ayy!" may nahulog na note mula sa libro "Page 13"
"Get over it. It doesnt matter how sad it was. Its about how happy you can be..." binasa ni Jayes ang title sa page na ito. Pumasok sa isip nya na siguro, ito ang ang gustong ipakita ng taong nagbigay ng libro sakanya. Pero sino ba sya? At para saan ba to? Ano meron?
"Ha? Get over i---" di na nya natuloy ".....JAJA! JA!!" sigaw ng baby cousin nya. Galing kasing states ang cousin nya and for the first time, sya ang nagsundo dito. Sa tita nila kasi nakatira ang little cousin nya since malayo ang school nya sa bahay ng parents nila. "Jay jay namiss kita!!" sabay hug ng mahigpit sa waist ni Jayes.
Seithena. pangalan nung cousin nya. (Di ko alam kung saan ko nakuha tong pangalang to XD Baka sa puno ng mangga XD)
"Anyan? (Ano yan)" tanong nya sabay tap sa librong hawak ni Jayes. "Ah wala. Study book ko. San mo gusto maglunch?"
Sabi ko nga, first time lang nilang magmeet simula nung 2 years old palang si Seithena. Halos buong araw silang magkasama pero minsan, habang naglalaro si Seithena, iniisip nya kung sino at ano ang laman ng libro. Kanino galing yun? At para saan.
Nakauwi na sila sa bahay ng tita nila.
"Get over it. It doesnt matter how sad it was. Its about how happy you can be..." yung feeling na push na push na yung pagkakunot ng noo nya na parang di nya talaga maintindihan.
Pumunta si Jayeslee sa kwarto nya sa tita nya at naglock ng pintuan. She jump in to her bed and read the black book.
On the other side of the door..
Siguro high na high ang pinsan ni Jayeslee or sadyang miss na miss nya si Jayeslee actually both.
"Tell ate Ja we will eat na. Dali Seithena" sabi ng yaya nila habang hinahanda ang kainan.
and she actually impersonate Anna by singing "Do you wanna build a snowman" infront of Jayes door
*Knock knock* "Do you wanna build a snowman?"
on the other side, umiling iling si Jayes as she hear Seithena singing it
"Psch. Nakadrugs ba si Sei sei" habang nakangisi at umiiling at binabasa yung libro
Sei is still singing
"We used to be best buddies! And now we're not.."
tumayo na si Jayeslee para pakinggan si Seithena at dinikit nya ang ulo sa pintuan
"It doesnt have to be a snowman!!!"
Naisip nya yung sinabi ni Elsa kay Anna habang kumakanta sya ng DYWBAS at sumakay narin sa trip ni Seithena
"Go away Anna!"
nanlaki ang mata ni Seithena pero dahil high na high sya.. "Okay byee.." pero lumabas bigla si Jayeslee sa pintuan at "Joke lang bee" sabay hug kay Seithena and dumeretso sa dining room.
-------------------------
*Nagbabasa sa classroom*
You have to get over to whatever it is or who it was. Remember, it’s not because you don’t care about it. It’s because he didn’t care anymore. OR he cant see it. I know its hard for you to just move on because you keep on telling yourself how happy you are then and that’s what makes it hard.. but don’t you realize that’s where all pains are made? The more you think how hard it is, the slower you break into pieces. Think outside the negative box.. Like, every people can’t have their happiness without a little pain. Think of it. You always let the storm break you and everytime the wind pull out a petal, you lose A part of you but if you don’t let the storm break the heck out of you, you will lose THE part of him.. in your heart. That’s it! You should keep fighting for the sun and if the sun shines on you, you will learn that darkness is just the absence of light. IT. DOES. NOT. EXIST.
*And nagring ang bell (Dismissal)*
Ngiting colgate si Jayeslee na inilagay ang ibang mga gamit sa locker nya. Alam mo yung feeling na parang sino ba ang nagbigay ng book na yun sakanya? Si Albert Einstein? Si Nikola Tesla?! Si JK Rowling?!! Pero alam naman nating lahat na hindi nagets ni Jayeslee yun. (Magagree kayo.) Kaya dumeretso sya… actually kumanan sya papuntang library. Pero wala akong pake. (Corny oo alam ko. Wala parin akong pake XD)
“You always let the storm break you and everytime the wind pull out a petal, I lose A part of me but if I don’t let the storm break the heck out of me, I will lose THE part of him.. in my… heart.” Sabe ni Jayeslee habang binabasa ang libro at paikot ikot sa library. “Intindi mo Kristen?” sabay hinto at tingin kay Kristen. “Ano daw? Patingin nga!” at kinuha kay Jayeslee yung libro. “Brrbrbrbrbrbrbrbrbrbrtwitwitwitwilwlwlwlwlw123451million” bulong ni Kristen habang nakakunot ang noo at binabasa yung nakalagay sa libro “Ang sabe…” at tumingin sya kay Jayeslee “Diligan mo daw yung bulaklak para di malanta.” malamang na sarcastic yun. At corny. Pero hayaan mo na. story ko ‘to. XD "Baka ang corny mo?" sabay kuha ng libro mula kay Kristen. "Ang sabe daw kung hahayaan mo lang na isipin ng isipin ng puso mo kung gaano kasakit ang mga nangyari, lalo mo lang dinadown yung sarili mo pero if you keep on fighting for it, hindi ka mawawala sa sarili mo, hindi ka na panghihinaan ng loob sa mga nangyari. Why? Kase hindi mo na napapaiyak ang sarili mo kase wala na sya sa puso mo." tumayo si Jayeslee at pumalakpak "Thank you! Thank You" sabi ni Kristen at tumawa silang dalawa.
-Nagugutom na ako
-Ay fudge! Seithena baka mawala ka!
-Pakigising nga yang si Ja
-Tita Carousel tayo! Sige na!
Nagising ako. Nasa theme park na pala kami. (Wala akong maisip na pangalan ng theme park e. Okay na yan.) Halata namang bored na bored ako yung tipong whitebored? Ahahaha -__- At nagyaya lang si Seithena at Tita dito kasama namin ang magaling kong bffffff na si Kristen. Nakasuot ako ng white polka dress and red low cut shoes. Pero sa totoo lang yaya lang ang labas ko nito kay Seithena. Ako kasi ang nagdadala ng mga abubot chuchu nya sa katawan eh.
"Ate Ja!! Samahan mo ako!! Pleasee!!" hinihila ni Sei yung dress ko PABABA. Bata eh. Mabait ako. Kelangan ko sundin "Duon oh!! Yung mga horse!! Please?" Sabay turo nya sa Carousel at pumunta kami dun.
"Jayes may joke ako!" sabi ni Kristen habang naghihintay kami sa harang ng Carousel "Ohh??" sagot ko habang nililibot ang mata ko sa Carousel. Baka mawala si Seithena "Ano ang tawag sa baboy na nakatuhog sa kawayan?" "Lechon?" "Eh ano naman tawag sa kabayong nakatuhog sa bakal?" "Ano?" "Carousel!" sabi ni Kristen na masiglang masigla "Tuwang tuwa ka oh!! Ngingiti na yan!!" saba turo sa muka ko "Muka ba kong natutuwa?" at tinuro ko din yung muka ko. "Ate Ja picturan mo ako!" "Okay" at in-on ko ang DSLR "1 2 .." pero umalis bigla si Seithena sa kinauupuan nya pero nakatingin parin ako sa Camera habang lumilingon kung saan patungo sa pinupuntahan ni Sei. At nung nagfocus ang Camera nakita ko...
...Si Oliver. Feeling ko nabasag ang lens ng Camera at ng mata ko. "SHITZU! SHITZU!" sabi ko habang nakatutok parin sa mata ko yung view finder pero nilayo ko ito at nakuhanan ko si Oliver. Nung lumabas yung film "Saang shitzu?" Tanong ni Kristen."Ito o kabayo!!" sabay pakita ko sa picture nya na kakakuha ko palang.
Pero dahil mabait talaga si Seithena.. Bumaba sya sa Carousel at "KUYA VER!!!!!" ay tang inumin mo wag milo. -___- Wala naman akong nagawa kung hindi sundan si Seithena dahil ibinilin din sya ni tita sakin. Yumakap si Seithena kay Oliver at binuhat ni Oliver si Seithena. At ako naman.. Wala nakatayo lang sa harap nila at atat na atat na talaga akong sapakin si Kristen dahil nakangiti ito at pinopoke yung side ko. "Yuck may germs yan" bulong ko. Kaya kinurot ako ni Kristen "Ouch! Bakit?" "Ang bitterrr mo!" bulungan kami. "Kanina pa kayo dito?" Tanung ni Oliver habang buhat buhat parin si Seithena "Actually kagahapon pa" sabi ko pero kinurot ako ni Kristen at sinagot nya si Oliver "Hindi ahhh.. Kararating lang namin." "Umm lika na Seithena" sabay kuha ni Kristen kay Seithena mula kay Oliver "Duon tayo oh!! Yung malaking gulong dun oh!" (Ferris Wheel) "Bye Ate Ja!!"
yehey tuwang tuwa ako iniwan ako ng magaling kong bestfriend kay oliver. "Ummm.. I gotta go.." sabay turo sa likod. Nakatalikod na ako pero hinila nya ako gaya nung dati nyang ginagawa sabay sabing ......
-------------------------------------------------TBC---------------------------------------------------------
// Tulungan nyo ako T.T XD Sorry sa mga corny na part. Atleast hindi ako katulad nila Jim Troy at Allaine (More mais) At kung may mali man pong grammar, spelling or anything na sa tingin nyong mali sa story ko, youre free to be a grammar nazi in the comment box. Pag ayaw po ng story ko.. EDI WAG! DI KA NAMANG PINIPILIT EH! :( XD Thank you :)) //
BINABASA MO ANG
You're the best thing that's ever been mine.
Teen FictionHango ito sa aking niluluto. xD Naniniwala ka ba..... Hinde. Para maiba. Do you ever believe about Love at first sight? No? Then basahin mo to. :)) Message: Kahit na may nagawa kang mali. There's another chance for everyone. Pero never give 3rd ch...