Beni evime getirdi. Akşam olmuştu.p Annem eve çağırdı. Çünkü yarın okul vardı. Akşam yatakata saatlerce ağladım. Ona "seni seviyorum" diyemeden gidicekti. Ama artık uykusuzluktan uyudum. Sabah servise binerken onu göremedim. Okulda arkadaşlarıma onu anlattım.
Eve üzgün geldim. Aniden sesini duydum. Camdan bakınca göremedim. Ama o olduğuna eminim
diye düşünerek bahçeye çıktım. Yoktu ve hayal görüyorum zanettim. Annem ile pazara gittim. Pazar çıkışı yorgundum. Kapıyı açmaya giderken onu gördüm. Ve
-"Seni seviyorum" dedim. İçime sindi. Bundan bir süre sonra arkadaşımın evine onu bahçeye çağırmaya çıkarken asansörde ilk kez ona sevgili gözü ile bakarken başbaşydık. Sonra arkadaşımı çağırdık. Geldi. Sürekli asansöre saklanıp bizi korkutmaya çalışıyordu.
:)) büyük bir veda ettik. Hüzünlüydü.
Bu olay yaklaşık 10 sene önce oldu. Şimdi 19 yaşın dayım. Bu yaşıma kadar bekledim. Bu beklemenin ödülünü yaşıyorum. 10 sene bekledim. Şu anda hala çıkıyoruz. Beklemek bazen insana çok şey kazandırır. Çocuklukbölümlerde değişmemiş...
Bu aşk hikayesinden bu kadar ikinci aşk hikayesi diğer bölümlerde
SON...
