Training To Love

Chapter 2

Chapter 2: Little baby

Xhiantel's Point of View

Pababa na ako ng hagdan ng marinig ang pag uusap nila mommy and daddy. Hindi ko naman sinasadyang makinig sa pag uusap nila pero may tainga ko kaya maririnig ko talaga. Nag tago ako sa gilid ng pader, hindi talaga nila ako makikita dito.

"So ano, ipapa dala natin si Kiel sa States?" Saad ni mommy. No wag please.. wag si Kiel. "Oo, just for a months" Seryosong sagot ni daddy. Bigla nalang tumulo ang luha ko, wag sya please. Wala sa sarili akong lumabas at nag pakita kila daddy. "Please, wag nyo na syang ipadala sa States" Na iiyak kong sabi. Linapitan ako ni mommy at niyakap. "Mommy please" Pagma makaawa ko habang yakap nya ako. "Hindi pwede" Sagot ni daddy. Kumawala ako sa pagkaka yakap sa akin ni mommy at lumuhod sa harap ni daddy. "Daddy please, i'm begging you, don't do this" Humahagulgol akong nagma makaawa sa kanya pero seryoso lang syang naka tingin sa akin. "Only for a months hija" Tumalikod na si daddy sa amin. Bakit ba ganon sya? Itinayo ako ni mommy at pina upo sa sofa. "One month? Two months? Three months? Four months? Or a years?" Na iiyak na wika ko sa sarili. Bakit sya pa? Bakit ang lalakeng mahal ko pa ang ilalayo nila sa akin? Pano na ako, wala na akong kakampi dito sa bahay, wala na akong kapatid na makaka sundo ko sa lahat ng bagay. Naramdaman kong tumabi sa akin si mommy. "Only a months, you heard your daddy's word" Kalmadong sabi ni mommy.

"Alam na ba ni Kiel?" Familiar voice. Linapitan nya kami at na upo sa harap ni mommy. "Oo, next day na ang flight nya" Sambit ni mommy. Next day? Damn it! Ang bilis naman. "Okay. Ikaw Wendy may balak ka bang pumasok?" Wala, hindi ko kaya. Hindi na nya hinintay ang sagot ko at lumabas na. Umakyat naman si mommy kaya ako na lang ang na iwan sa sala. "Bakit sya pa?" Na iiyak kong tanong sa sarili ko. Pa ulit ulit na tanong ko sa sarili pero wala naman akong mahanap na sagot. Umakyat ako at dumiretso sa kwarto ng kapatid ko.

Kumatok muna ako bago ako tuluyang pumasok. Nadatnan ko sya na nag aayos na ng mga gamit nya. Na upo ako sa tabi nya. "Kailan ka babalik?" Wala sa sarili kong tanong. "One month lang ako don, don't worry" Naka ngiti nyang sagot. Sya nakukuha nya pang ngumiti pero ako hindi na, ang sakit kasi eh. "I can't" Na iiyak kong sabi. Buiset na luha 'to napaka kulit. "You can" Tinap nya ang ulo ko tsaka ako niyakap. "I can't, don't go" Niyakap ko sya na parang wala ng bukas. "Easy little baby, I can't breath" Sh*t I will miss him so much. Binitawan ko na sya at seryoso akong humarap sa kanya. "Kuya I love you" Kasabay ng pag sabi ko non ay tumulo na naman ang luha ko. "I love you too my little baby" He kissed me in my forehead. Damn I will miss his kisses, his jokes, his hugs.. all of him. Nabalik ako sa realidad ng bigla syang tumayo sa harap ko. Tumingin ako sa kanya, sa mga mapupungay nyang mata. "Come on" Inilahad nya sa akin ang kamay nya na agad ko namang kinuha.

"Where the hell are you going?" Pag baba namin si daddy ang tumambad sa amin. "Park" Tipid at seryosong sagot ni Kuya. May sinasabi pa si daddy pero hindi ko na narinig dahil hinila na ako ni kuya palabas. Nagulat ako nang hindi kami sumakay sa kotse nya. Mag lalakad kami? Halata Xhiantel. Hay ewan, kahit saan basta kasama ko sya okay lang na mag lakad. Pero hindi ko pa rin ma iwasang mag tanong kaya minabuti ko ng tanungin sya. "Kuya bakit hindi tayo nag kotse?" Tanong ko at kahit na hindi ko nakikita ang mukha nya ay alam ko na naka ngisi sya ngayon. "Gusto kong mag lakad, kasama ka" Sa simpleng salita nya ay napangiti ako, hay ewan. "Whats with that smile?" Nawala na pala ako sa huwisyo, di ko namalayan na naka harap na pala sya sa akin. "Masaya lang ako" Naka ngiti kong sagot. "I know, kaya ka nga naka ngiti diba" He said sarcastically. "I will miss you so much kuya" Ayan na naman, stop it Xhiantel. Para ka ng ewan kanina ka pa iyak ng iyak. "Shh stop crying my little baby" Pinagid nya ang mga luhang tumutulo galing sa makulit kong mata at tsaka ako niyakap. *ting ting ting* Nagka tinginan kami ni kuya at sabay napangiti. "Caramel akin kuya" Sambit ko. "Caramel din ho akin" Sabi nya kay manong na nag titinda ng ice cream. Pagka kuha namin ng ice cream ay nag aya si kuya sa fountain.

"Ang ganda" Namamangha kong sabi. "Mas maganda ka pa dyan little baby" Masayang sabi ni kuya dahilan para mapa ngiti ako. Tinanggal nya ang pagkaka hawak sa kamay ko para kunin ang cellphone nya sa bulsa. Itinapat nya sa mukha namin ang phone nya at ngumiti kami parehas. Sa sumunod naman ay wacky ang poise namin. "Nakaka tawa ang itsura mo dito" Humahalakhak na sabi ni kuya, aish. "At least matatawa ka, kapag nasa States ka na" Sambit ko. Pinipigilan kong lumabas na naman ang mga makukulit kong luha. Inaya nya akong ma upo sa isa sa mga benches doon katapat ng fountain. "Kuya, pano kapag wala ka na?" Hindi ko ma iwasang itanong sa kanya iyon. "Wala na akong kakampi, wala na akong taga pagtanggol" Shet na iiyak na naman ako. "Ibinilin kita kay Cey, don't worry" Psh, dapat hindi nalang nya ako ibinilin kung dun pa sa babaeng iyon. "Kiel Kyo, you have to listen to me carefully" Wala sa sarili kong sabi, napatingin naman sa akin si kuya na nag tataka. "I want you to know that I really love you, so much. That if you leave me I will die" Sambit ko gamit ang malungkot kong boses. "You can't die, you need to love me when i'm back" F*ck it! Damn this feeling. Hindi ko na sya sinagot at niyakap ko na lang sya ng sobrang higpit. Ayoko ng matapos ang araw na 'to. "I love you my little baby" Sambit ni kuya na mas lalong nagpa iyak sa akin at nagpa higpit ng pagkaka yakap ko sa kanya. "I love you too my kuya" And I will always love you, forever.

Pabagsak akong nahiga sa kama ko, nakaka pagod ang araw na ito pero hindi ko pinag sisisihan dahil buong araw ko namang kasama ang mahal na mahal kong kapatid. I will miss him calling me her little baby.

~ b o o <3